Cartoon Short Focus -- ไอ้หนูไต้ฝุ่นมะกันบอล (Eyeshield 21)

 

  โคบายาคาว่า เซนะ หนุ่มขี้แหยง เบ๊ตลอดศก แห่งโรงเรียนเดม่อน ด้วยฝีเท้าลมกรดของเขา จึงได้รับคำเชิญชวนให้เข้าชมรมอเมริกันฟุตบอล"เดม่อน เดวิลแบทส์" จาก คุริตะ เรียวคัง และ ฮิรุม่า โยอิจิ โดยใช้ชื่อในการแข่งขันว่า "Eye Shield 21" โดยเซนะก็ได้เปิดตัวครั้งแรกในศึกคัดเลือกเข้าไปเล่น คริสมาสต์โบลว์ ช่วงฤดูใบไม้ผลิ รอบแรกกับ โคยงาฮาม่า คิวปิด ในแมตช์นั้น ถึงเซนะจะทำทัชดาวน์ได้ แต่ก็สะบัดสะบอมไปทั้งตัว จน อาเนซาคิ มาโมริ พี่สาวข้างบ้านที่เซนะคุ้นเคยตั้งแต่ยังเด็ก ถึงกับเป็นห่วง ก็เลยอาสาจะมาทำหน้าที่ผู้จัดการชมรมด้วย ส่วนเซนะนั้นก็ต้องคอยปกปิดความลับของตนเรื่องที่ตัวเองเป็น Eye Shield 21 ไม่ให้มาโมริรู้ ด้วยการทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลบังหน้าไปด้วย

  หลังจากผ่านศึกกับ โอโจ ไวท์ไนท์ เดม่อนได้ ไรม่อน ทาโร่(มอนตะ) มาเป็นตัวรีซีฟเวอร์(ตัวรับบอล)ประจำทีม และ หลังจากนัดกระชับมิตรกับ โซคุงาคุ คาเมเลออน เดม่อนก็ได้สมาชิกเพิ่มขึ้น อย่าง โคมุซึบิ ไดคิจิ,ยูคิมิตสึ มานาบุ,จูมอนจิ คาซึกิ,คุโรอิ โคจิ,โทงาโน่ โชโซ สมาชิกใหม่เหล่านี้ก็ผนวกกับสมาชิกดั้งเดิม และ สมาชิกยืมตัวจากชมรมอื่นๆ ก็ทำให้เดม่อนแข็งแกร่งขึ้น โดยสามารถเสมอกับ ไทโย สฟิงซ์ คว้าสิทธิ์ในการประลองทีมกับ นาซ่า เอเลี่ยน ทีมจากอเมริกา ในศึกกับเอเลี่ยน ถึงเดม่อนจะแพ้ฉิวเฉียด ก็สร้างความประทับใจให้กับผู้ชมหลายคน และจากการที่ฮิรุม่าไปพนันกับโค้ชของเอเลี่ยนว่า หากทีมเขาไม่สามารถเอาชนะได้ เขาจะต้องออกจากญี่ปุ่น ว่าแล้ว ฮิรุม่า ก็พาลูกทีมส่วนหนึ่งไปฝึกฝนพิเศษที่อเมริกา

  และที่อเมริกานี่เอง เซนะ และ เหล่าพวกพ้องทีมเดม่อนก็ได้ฝึก "เดธมาร์ช" กับ ซาคากิ โดบุโรคุ โค้ชที่คุริตะ กับ ฮิรุม่า นับถือ แถมยังได้สมาชิกใหม่อย่าง ทาคิ นัตสึฮิโกะ , ทาคิ สึซึนะ และ อ.โดบุโรคุ มาด้วย เพื่อเตรียมพร้อมกับศึกรอบคัดเลือกประจำฤดูใบไม้ร่วง ระดับเขตโตเกียว

  ในศึกรอบคัดเลือกประจำฤดูใบไม้ร่วง เดม่อนสามารถผ่าน อามิโนะ ไซบอร์ก,ยูฮิ กัตซ์,โดคุบาริ สกอร์เปี้ยนส์, เคียวชิน โพไซดอน ก่อนจะมาพบศึกหนักกับ เซย์บุ ไวลด์กันแมน ในรอบรองชนะเลิศ ในแมตช์กับเซย์บุนั้น เดม่อนก็ได้ "มุซาชิ" หรือ ทาเคคุระ เก็น ตัวเตะประจำทีมกลับมาอีกครั้ง แต่ก็ไม่สามารถผ่านรอบนี้ได้ แต่พวกเขาก็มีสิทธิ์แก้ตัวในนัดชิงที่ 3 กับ บันโดะ สไปเดอร์ส

  ในศึกกับบันโดะ สไปเดอร์สนั้น เซนะ ก็ได้ตัดสินใจที่จะใช้ชื่อ "โคบายาคาว่า เซนะ" แทนที่จะใช้ชื่อ Eye Shield 21 เหมือนเคย ทำเอามาโมริถึงกับตะลึงพร้อมทั้งปลาบปลื้มใจ ในรอบแก้ตัวนั้น เดม่อน เดวิลแบทส์ ก็สามารถล้มบันโดลงได้ ได้สิทธิ์แข่งขันในรอบคัดเลือกของเขตคันโต และ ในรอบแรก พวกเขาสามารถล้ม ชินริวจิ นาคา ทีมสุดแกร่งระดับคันโตลงได้ ในรอบต่อมาเดม่อน เจอกับ โอโจ ไวท์ไนท์ ซึ่งทั้งสองทีมนั้นต่างก็มุ่งมั่นหมายจะคว้าชัยชนะในเกมนี้ และผลจบลงที่ชัยชนะอันน่าประทับใจของเดม่อน ทำให้เดม่อนได้เข้าชิงระดับคันโต และสามารถผ่าน ฮาคุชู ไดโนเสาร์ ทำให้เดม่อนคว้าตั๋วไปคริสต์มาสโบลว์ เจอกับ เทย์โคคุ อเล็กซานเดอร์ ตัวแทนจากฝั่งคันไซ แชมป์คริสต์มาสโบลว์หลายสมัย

  โดยคู่ชิงคริสต์มาสโบลว์ เทย์โคคุ เป็นต่อค่อนข้างมาก และออกนำเดม่อนไปอย่างขาดลอย จนหลายคนคิดว่าเดม่อนตามไม่ทันแน่ ทว่าด้วยแรงฮึดสู้ของเดม่อน ทำให้เทย์โคคุเสียแต้มเป็นครั้งแรก และ โดนเดม่อนไล่ตามมาเรื่อยๆ จนกระทั่งเจอลูกเตะฟิลด์โกล์ระยะไกลของมุซาชิเข้าไป เป็นการปิดฉากทำให้เดม่อนได้แชมป์คริสมาสต์โบลว์สมัยแรก อย่างไรก็ตามงานของพวกเซนะ ยังไม่หมดแค่นั้น เมื่อเขาได้รับการเชิญชวนจากยามาโตะ แห่งเทย์โคคุ ให้เข้าร่วมทีมชาติญี่ปุ่น ในการแข่งขันอเมริกันฟุตบอลระดับยุวชนโลก

  ในศึกยุวชนโลก ทีมญี่ปุ่นสามารถผ่าน รัสเซีย ,มิลิทาเรีย และ เยอรมนี ได้อย่างง่ายดาย จนในที่สุดพวกเขาก็ผ่านเข้าไปสู่รอบชิงชนะเลิศ โดยพบกับ ทีมสุดแกร่งอย่าง สหรัฐอเมริกา ในรอบชิงชนะเลิศนั้นญี่ปุ่นตามหลังอเมริกาค่อนข้างขาดลอยในครึ่งแรก แต่ด้วยความใจสู้ของทีมญี่ปุ่นที่ได้งัดกลยุทธ์เด็ดๆออกมา ทำให้พวกเขาทำแต้มจี้ขึ้นไปเรื่อยๆ จนกระทั่งผลจบลงด้วยการเสมอกัน จนน่าจะได้ครองถ้วยร่วมกัน!! ทว่าตัวแทนทั้งสองทีมกลับไม่ยอมให้จบลงด้วยผลเสมอ จึงได้มีการแข่งขันกันต่อในช่วงต่อเวลาพิเศษ และเป็นทีมอเมริกาที่คว้าแชมป์ได้สมใจ

  หลังศึกยุวชนโลก เวลาได้ล่วงเลยไป 2 ปี ทุกคนจึงได้แยกย้ายกันไปเล่นให้กับมหาวิทยาลัยต่างๆ ในศึกอเมริกันฟุตบอลระดับมหาวิทยาลัย เพื่อชิงความเป็นหนึ่งเข้าสู่การแข่งขัน ไรส์ โบลว์ กับ แชมป์อเมริกันฟุตบอลจาก X ลีก ลีกบุคคลทั่วไป

  เดม่อน เดวิลแบทส์
  แรกเริ่มเดิมที มีสมาชิกอยู่ 3 คน คือ ฮิรุม่า,คุริตะ และ มุซาชิ ต่อมามุซาชิตัดสินใจเลิกเล่นกลางคัน จึงต้องยืมตัวนักกีฬาจากชมรมอื่นๆมาเล่น แต่การมาของ Eyeshield 21 ก็ทำให้ทีมก็ทยอย ได้ผู้เล่นมาเสริมทีมมากขึ้น มี เดวิลแบทส์ เจ้าค้างค้าวสีแดงเป็นมาสค็อตประจำทีม สไตล์การเล่นของทีม คือเน้นเกมรุก

  

  ตัวละคร
  โคบายาคาว่า เซนะ นร.ม.4 โรงเรียนเดม่อน เขานั้นเป็นคนอ่อนแอ มักจะถูกคนอื่นรังแกเป็นประจำ แต่วันหนึ่ง ฮิรุม่า ได้เห็นพรสวรรค์ด้านความเร็วของเซนะ ก็เลยถูกจับเข้าชมรมอเมริกันฟุตบอล ในฐานะ ผู้เล่นตำแหน่งรันนิ่งแบ็ค โดยใช้ชื่อว่า Eye Shield 21 แห่ง ม.โน้ตเตรอะดรัม และ อีกตำแหน่งของเขาก็คือผู้ดูแลประจำชมรม เพื่อป้องกันไม่ให้มาโมรินั้นสงสัย
  นับตั้งแต่ลงแข่งในฐานะ Eye Shield 21 เขาก็เริ่มเป็นคนมีชื่อเสียง มีคนยกย่องมากขึ้น จนทำให้ตัวเซนะเองต้องพยายามอย่างหนัก ที่จะทำให้ตัวเองนั้นแกร่งขึ้น จากที่เคยขลาดกลัว เขาก็มีความกล้ามากขึ้นในทุกๆแมตซ์การแข่งขัน จนซึมซับความเป็นนักอเมริกันฟุตบอลมากขึ้นนั่นเอง และ ก่อนแข่งกับ บันโดะ สไปเดอร์ส เขาก็เผยความจริงว่าตนคือ Eye Shield 21 ให้มาโมริได้รับรู้ และใช้ชื่อจริงของเขาลงแข่งแทน โดยเซนะ ก็มีท่าไม้ตายเด่นๆ คือ เดวิลแบทส์โกสต์, เดวิลแบทส์เฮอริเคน , เดวิลแบทส์ไดฟ์,เดวิลสตันกัน
  จบจากศึกยุวชนโลก เซนะ ได้เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนกีฬาอเมริกันฟุตบอล ณ ม.โน้ตเตรอะดาม ช่วงครึ่งสุดท้ายของปี 3 และได้ศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยเอ็นมะ (เอ็นมะ Fires)และตั้งเป้าเป็นนักอเมริกันฟุตบอลอาชีพ

  ฮิรุม่า โยอิจิ นร.ม.5 โรงเรียนเดม่อน เล่นตำแหน่งควอเตอร์แบ็ค นิสัยของเขาออกจะปีศาจร้าย ชอบพกปืน ข่มขู่ แบล็คเมล์ชาวบ้านเขาไปทั่ว จนได้สิ่งที่ตนต้องการ (จริงๆแล้วในสมุดแบล็คเมล์ไม่มีอะไรเขียนเลย) ส่วนเบื้องหลังของเขายังเป็นปริศนา และด้วยมันสมองที่เชี่ยวชาญด้านการวางแผนการเล่น ทำให้เขาเป็นผู้เล่นกำลังหลักสำคัญที่ทีมจะขาดไม่ได้เลย โดย ฮิรุม่า นั้น ก็เป็นผู้ที่บุกเบิกชมรมอเมริกันฟุตบอลของที่นี่ ร่วมกับ คุริตะ และ มุซาชิ โดยพวกเขามีความฝันร่วมกันว่า จะไปคริสต์มาสโบลว์ด้วยกันไม่ก็วันใดวันหนึ่งล่ะ และ ฮิรุม่านั้น มักจะปลุกใจลูกทีมก่อนแข่งด้วยคำว่า "ไปฆ่ามันซะ!!!!! YA-HA!!!" เขานั้นมักจะเอาการ์ดเป็นตัวบอกใบ้ว่า จะต้องเล่นเกมบุกแบบไหน
  ในอดีต ฮิรุม่า มักจะเข้ามาเล่นพนันกับทหารที่ฐานทัพอเมริกา ต่อจากนั้น ฮิรุม่า ได้รู้จักกับ คุริตะ กับ มุซาชิ จนกลายเป็นเพื่อนรักทั้งสามที่พยายามสานฝันตั้งทีมอเมริกันฟุตบอล เข้าสู่การแข่ง คริสต์มาสโบลว์ ให้จงได้
  ฮิรุม่า ศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยไซเคียว ทีมระดับ S ของลีกมหาวิทยาลัย (ไซเคียว Wizards)

  คุริตะ เรียวคัง นร.ม.5 ผู้เล่นตำแหน่งไลน์หุ่นเฮฟวี่เวท เป็นคนชอบกินจุ ใจดี อ่อนไหวง่าย เขา กับ ฮิรุม่า และ มุซาชิ ก็มีความฝัน มุ่งมั่นจะไปไปคริสต์มาสโบลว์ให้ได้ซักครั้งหนึ่ง ในอดีตเขาเกือบจะได้เข้าเรียนที่ ชินริวจิ แต่โดนกลโกงของอากอน ก็เลยต้องมาตั้งชมรมอเมริกันฟุตบอลที่นี่แทน
  คุริตะ กลายเป็นรุ่นพี่เซนะ ที่ ม.เอ็นมะ และพยายามข่มขู่ต้อนชาวบ้านให้เข้าชมรมอเมริกันฟุตบอล เลียนแบบฮิรุม่า

  อาเนซาคิ มาโมริ นร.ม.5 และ เป็นผู้ดูแลความประพฤติประจำโรงเรียนนี้ เธอเป็นพี่สาวข้างบ้านที่สนิทกับเซนะตั้งแต่ยังเด็ก เธอเป็นห่วงเซนะมาก และมักมองว่า เซนะนั้นเป็นคนอ่อนแอ ไม่ชอบสู้คน จึงเข้าไปปกป้องอยู่เรื่อยไป พอรู้ว่า เซนะเข้าชมรมอเมริกันฟุตบอล เธอก็เลยขอเป็นผู้จัดการชมรมนี้ด้วย นิสัยของเธอนั้น ก็ออกจะเป็นหญิงสาวที่ค่อนข้างจะเพอร์เฟคไปซะทุกอย่าง (ยกเว้นแต่การวาดรูป) ฉลาด ใจดี หลังจากที่เซนะยอมเผยความจริงว่าตนคือ Eye Shield 21 ก็ทำให้เธอถึงกับโทษตัวเองที่มองว่าเซนะเป็นเด็กมาตลอด และ เธอนั้นก็ไม่ค่อยถูกกับฮิรุม่าอีกด้วย (แต่คนอ่านมักเชียร์ให้สองคนนี้คู่กัน)
  มาโมริ ติดสอยห้อยตาม ฮิรุม่า ต่อ ณ ม.ไซเคียว ในฐานะผู้จัดการทีม

  ไรม่อน ทาโร่ หลายคนๆมักเรียกเขาว่า "มอนตะ" เพราะลักษณะเขาคล้ายๆลิง (แรกๆเขาโกรธมากที่มีคนเรียกแต่ชื่อนี้ ตอมาเขาก็ไม่โกรธ เพราะฮิรุม่า บอกว่า ชื่อ มอนตะ มาจาก โจ มอนตาน่า ผู้เล่นดาวดังNFL) อยู่ ม.4 เช่นเดียวกับเซนะ เดิมทีเขาต้องการจะเข้าชมรมเบสบอล เพราะ เขามี ฮอนโจ เป็นไอด้อลประจำตัวเขา แต่หลังจากพลาดหวังกับเบสบอล เขาก็เข้าชมรมอเมริกันฟุตบอลแทน จากการที่เซนะ ฮิรุม่า เป็นคนชักชวน ด้วยพรสวรรค์การรับลูกของเขา ทำให้เขาเล่นในตำแหน่ง รีซีฟเวอร์ เป็นคนนิสัยตลกๆ สนิทสนมกับเซนะมาก มักจะพูดติดท้ายประโยคว่า Max ความฝันของเขาคือ การเป็นรีซีฟเวอร์มือ1 ของญี่ปุ่น มีท่าเด็ดคือ เดวิลแบคไฟร์ ท่าหันหลังกระโดดรับบอล
  จบจากศึกยุวชนโลก 2 ปีให้หลัง มอนตะ เป็นเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยของเซนะ ที่ ม.เอ็นมะ

  จูมอนจิ คาซึกิ นร.ม.4 อดีตเด็กเก และ เป็นหัวหน้าแก๊ง สามพี่น้อง หา หา (ตามชื่อที่ฮิรุม่าตั้ง เพราะ ทั้งสามชอบพูด หา ไล่ๆกัน) แต่ก่อนชอบแกล้งเซนะเป็นประจำ และ โดนจับเข้าชมรมอเมริกันฟุตบอล ทั้งที่ไม่ต้องการจะเข้าเลยแม้แต่น้อย หลังจากที่ผ่านศึกกับ ไทโย สฟิงซ์ , นาซ่า เอเลี่ยน จนถึงออกเดินทางไปอเมริกา ทำให้เขารู้สึกว่า การเล่นอเมริกันฟุตบอล ทำให้มีคนยอมรับในตัวพวกเขามากขึ้น ก็ทำให้เขาตั้งใจเป็นนักกีฬา และ ยอมรับในตัวเซนะมากขึ้น เขาเล่นในตำแหน่งไลน์ และ เขากับสามพี่น้อง หา หา ที่เหลือ ก็ไม่ค่อยถูกกับ โคมุซึบิ ไดคิจิ เท่าไหร่นัก มีท่าพิเศษ คือ ท่าพิฆาตเด็กเก
  จบจากศึกยุวชนโลก 2 ปีให้หลัง เขาสอบติดเข้าม.ไซเคียว เป็นรุ่นน้องฮิรุม่า

  คุโรกิ โคจิ หนึ่งในสมาชิก พี่น้อง หา หา ที่ดูเถื่อนที่สุด เล่นตำแหน่งไลน์ แต่ก่อนไม่ต้องการเล่นอเมริกันฟุตบอล ชอบที่จะเสเพลมากกว่า แต่พอเขากับ โทงาโน่ รู้เรื่องของกลุ่มของฮิรุม่า จากปากของอ.โดบุโรคุ ว่า หากแพ้ในรอบชิงแชมป์ฤดูใบไม้ผลิโตเกียว พวกของฮิรุม่าจะไม่มีโอกาสได้สัมผัสคริสต์มาสโบลว์ ก็ทำให้เขากลับตัวกลับใจได้ โดยสิ่งที่เขาถนัดสุดก็คือ การเล่มเกมคอมพิวเตอร์ ต่อมาได้เข้ารวมเล่นลีกบุคคลทั่วไปกับทีม ทาเคคุระ โค บาเบลส์

  โทงาโน่ โชโซ หนึ่งในสมาชิก พี่น้อง หา หา อีกคน เล่นตำแหน่งไลน์เหมือนกัน และเขานั้นชอบอ่านการ์ตูน โดยเฉพาะ โชเน็นจัมป์ อยู่ตลอดเวลา ต่อมาได้เข้ารวมเล่นลีกบุคคลทั่วไปกับทีม ทาเคคุระ โค บาเบลส์

  โคมุซึบิ ไดคิจิ ผู้เล่นไลน์ตัวเปี๊ยกที่พูดน้อย แทบจะนับคำได้ เขาเคารพคุริตะมาก และ มีคุริตะ คนเดียวที่สามารถเข้าใจในประโยคสั้นๆที่เขาพูด ถึงจะตัวเล็ก แต่พละกำลังนั้นไม่เป็นรองใครเลย
  หลังจบม.ปลาย เขาทำงา่นเป็นพนักงานขนส่งตามคุณพ่อ มุ่งมั่นที่จะเอาชนะในลีกบุคคลทั่วไป เพื่อเข้าชิงชัยในไรส์โบลว์ หวังเอาชนะ คุริตะ รุ่นพี่ที่เขานับถือให้ได้

  ยูคิมิตสึ มานาบุ หนุ่มผมน้อยผู้บ้าเรียน ที่มักนั่งติดโต๊ะอ่านหนังสือเรียนมาโดยตลอด แต่เขาก็อยากจะลงเล่นกีฬากับคนอื่นๆบ้าง เขานั้นนับถือ Eye Shield 21 มาก จึงตัดสินใจเข้าชมรมอเมริกันฟุตบอล ถึงทักษะด้านกีฬาของเขาค่อนข้างแย่ แต่ก็มีความพยายามสูง จนกระทั่งได้ลงเล่นนัดเปิดตัวในแมตช์ที่เดม่อนพบกับชินริวจิ
  หลังจบม.ปลาย เขาสอบติดในมหาวิทยาลัยแพทย์ชูเอย์ (ชูเอย์ Doctor Fishes)

  อิชิมารุ เท็ตซึโอะ นร.ม.5 ชมรมกรีฑา ที่ถูกจับไปเล่นอเมริกันฟุตบอลอีกคน เป็นตัวละครที่มีพัฒนาการจากตัวละครที่น่าจะเด่น กลายเป็นตัวประกอบถูกลืมซะสนิท เป็นคนดี ที่มักจะยอมทำตามที่คนอื่นขออยู่บ่อยๆ จึงถูกเรียกว่า ไอ้จืด

  มุซาชิ หรือ ทาเคคุระ เก็น เพื่อนคนสนิทของคุริตะ และ ฮิรุม่า เจ้าของฉายา แม็กนั่ม 60 หลา เพราะมีความสามารถในการเตะลูกได้ไกล ต่อมาเขาก็เลิกเล่นกลางคัน เพราะต้องไปดูแลอาการป่วยของคุณพ่อ และ ต้องไปทำงานบริษัทก่อสร้าง ซึ่งเป็นกิจการของตนแทน และ ในศึกระหว่าง เดม่อน กับ เซย์บุ เขาก็ได้รับการอ้อนวอนผ่านทีวี จาก ซาซากิ โคทาโร่ ผู้เล่น บันโดะ สไปเดอร์ส รวมถึง คุณพ่อและทุกๆคนในบริษัทก่อสร้างก็ไม่ขัดข้องปล่อยให้เขากลับไปเล่นให้กับเดม่อนตามเดิม การกลับมาของมุซาชิ ก็ทำให้ยึดตำแหน่งตัวเตะ หลังจากปล่อยให้ฮิรุม่าเป็นคนเตะแทนตลอด
  หลังจากจบม.ปลาย มุซาชิกลับมาช่วยกิจการก่อสร้างของคุณพ่อตามเดิม และได้เข้ารวมเล่นลีกบุคคลทั่วไปกับทีมบ.ก่อสร้าง ทาเคคุระ โค บาเบลส์

  ทาคิ นัตซึฮิโกะ ผู้เล่นที่เข้าเรียนเดม่อน ในช่วงกลางเทอม โดยก่อนหน้านี้ เขาได้รับการปฏิเสธให้ร่วมทีมจากหลายๆทีม เป็นคนมั่นใจในตัวเองสูง และ หลงตัวเองมากอีกเช่นกัน ชอบทำท่ายกขาคล้ายจะเต้นบัลเล่ต์ เลยถูกเรียกว่า "ไอ้บ้า"อยู่บ่อยครั้ง เขาเป็นผู้เล่นในตำแหน่งไทท์เอนด์ เซนะพบเขาครั้งแรกตอนไปคัดตัวกับทีม ซาน อันโตนิโอ อาร์มาดิลโล่
  ในท้ายที่สุด ทาคิ ออกเดินทางไปอเมริกา ด้วยการเป็นตัวประกอบอดทนในฮอลลิวู้ด ไปพร้อมๆกับการหาทีมอเมริกันฟุตบอลในท้องถิ่นเล่น เป็นผู้เล่นพิเศษขาจร

  ทาคิ สึซึนะ น้องสาวของนัตซึฮิโกะ ที่มักจะปวดหัวกับการกระทำของพี่ชายตนเองบ่อยๆ ถึงจะอยู่คนละโรงเรียน แต่ก็เชียร์เดม่อนขาดใจ เธอมีนิสัยออกไฮเปอร์ ชอบสวมรองเท้าสเก็ต มีหน้าที่เป็นหัวหน้าเชียร์ลีดเดอร์ โดยปรากฏตัวครั้งแรก ในตอนที่เซนะไปอเมริกา
  หลังจากจบม.ปลายเธอสอบติดที่ม.เอ็นมะ เช่นเดียวกับ เซนะ และ มอนตะ

  ซาคากิ โดบุโรคุ โค้ชประจำทีมเดม่อน ที่ฮิรุม่าไปดึงตัวมาจากอเมริกา โดยเขาเป็นคนสอนฮิรุม่า คุริตะ มุซาชิ ในช่วงที่ทั้งสามอยู่ม.ต้น และ ช่วงเนื้อเรื่องที่อเมริกา เขาปรากฏตัวครั้งแรกในฐานะ โค้ชทีมบีชฟุตบอลToo Tattoos โดยเขาก็เป็นคนฝึกลูกทีมเดม่อนในช่วงการฝึกมหาโหดที่เรียกว่า เดธมาร์ช เขาเป็นคนชอบดื่มเหล้า และ ชอบเล่นการพนันจนติดหนี้มหาศาล (เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีนะครับน้องๆ)

  เซอร์บิรุส สุนัขสัตว์เลี้ยงสุดโหดของฮิรุม่า

  ผู้เล่นคนอื่นๆ: ยามาโอกะ เคนตะ,ซาตาเกะ โยเฮ(ทั้งคู่ยืมตัวจากชมรมบาสฯ) โอโมสะดาเกะ ฟุโตชิ(ยืมตัวจากชมรมซูโม่)

 

  โอโจ ไวท์ไนท์
  มี อัศวินขี่ม้าขาวเป็นมาสค็อตประจำทีม ยึดสไตล์การเล่นแบบป้องกันให้เแข็งแกร่งเป็นหลัก เป็น1 ในสุดยอดทีมอเมริกันฟุตบอลอีกทีมหนึ่งในเรื่อง มี"บัลลิสต้า"เป็นอาวุธลับ ซึ่งเป็นแผนที่เสริมเกมรุกเข้ากับเกมรับอันแข็งแกร่งมากขึ้น

  

  ตัวละคร
  ชิน เซย์จูโร่ ผู้เล่นตำแหน่งไลน์แบ็คเกอร์จอมแกร่งคนหนึ่งในเรื่อง เชี่ยวชาญด้านการ แท็คเคิ่ล เป็นชายหนุ่มที่มีความมุ่งมั่นสูง ขยันฝึกซ้อมเพื่อความแข็งแกร่งตลอดเวลา เป็นคนซื่อตรง แต่ไม่เชี่ยวชาญเรื่องเครื่องใช้ไฟฟ้าอิเล็คโทรนิค(ทำพังตลอด) หลังจากได้ประมือกับ Eye Shield 21 ในเล่ม3 เขาท้ากับเซนะทันทีหลังจากช่วยกันจับคนร้ายว่า "จะรอที่นัดชิง" และเขานั้นก็เฝ้ารอพัฒนาการของเซนะไปเรื่อยๆ รวมทั้งเคยให้คำแนะนำดีๆแก่เซนะ ก่อนที่เดวิลแบทส์จะเจอกับเคียวชิน โพไซดอน
  หลังจากจบม.ปลาย เขาศึกษาต่อที่ ม.โอโจ (โอโจ Silver Knight)

  ซากุราบะ ฮารุโตะ รีซีฟเวอร์ของโอโจ ด้วยหน้าตาอันหล่อเหลา ก็ทำให้เขาเป็นขวัญใจสาวๆ โดยแต่ก่อนเขานั้นเป็นทั้งนักกีฬา ทั้งนายแบบด้วยโดยคำชักชวนของ ผู้จัดการส่วนตัว มิราเคิล อิโต้ แต่เบื้องหลังนั้น เขากลับกดดันจากแฟนๆที่มักให้เขาเป็นมือหนึ่ง แถมชินนั้นก็เก่งเกินไปชนิดที่เขาฝึกฝนมากเท่าไหร่ก็ยังไม่เก่งเท่า ก็เลยรู้สึกท้อใจ แต่พอมารับรู้ความในใจของทาคามิที่ยังคงมองว่า ซากุราบะเป็นผู้เล่นคนสำคัญ ก็ทำให้ซากุราบะกลับมาสู้อีกครั้ง และลาออกจากการเป็นนายแบบ
  หลังจากจบม.ปลาย เขาศึกษาต่อที่ ม.โอโจ เช่นเดียวกับ ชิน

  โอทาวาระ มาโคโตะ ไลน์ตัวเก่งของโอโจ ที่เก่งแต่ตัว เป็นคนบ้าๆบอๆ ติ๊งต๊อง ชอบลืมสวมกางเกง และ ชอบผายลม ถึงเขาจะตัวใหญ่ พละกำลังสูง แต่ก็เป็นไลน์ที่มีความเร็วอีกคนหนึ่งเช่นกัน
  หลังจากจบม.ปลาย เขาศึกษาต่อที่ ม.โอโจ เช่นเดียวกับ ชิน และ ซากุราบะ

  ทาคามิ อิจิโร่ ควอเตอร์แบ็ค และเป็นมันสมองของทีม เด่นในด้านการวิเคราะห์ ด้วยอุบัติเหตุที่เคยเกิดขึ้นกับขาของเขา ทำให้เขาเกือบจะไม่ได้เป็นควอเตอร์แบ็ค แต่ด้วยความมุมานะของเขา ถึงจะวิ่งไม่เร็วแต่ได้การขว้างที่แม่นยำมาทดแทน ก็ทำให้เขาได้เล่นตำแหน่งนี้เป็นผลสำเร็จ โดยเขามีทีเด็ด ส่งลูกโด่ง ให้คนตัวสูงอย่างซากุราบะรับ เรียกว่า เอเวอเรสต์ พาส
  หลังจบม.ปลาย เขาสอบติดในมหาวิทยาลัยแพทย์ชูเอย์

  อิคาริ ไดโกะ ไลน์อีกคนหนึ่งในเรื่อง ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนใจร้อน เวลาไม่พอใจอะไรก็จะหยุดเขาไม่อยู่ โดยเขาจะไปทะเลาะกับคนอื่นๆที่คอยมาดูถูก โอโจ โรงเรียนเขา มีเพียงโอทาวาระเท่านั้น ที่หยุดเขาได้โดยการล่ามโซ่ และ จูมอนจิก็เคยรู้จักเขา ในฐานะเด็กเกฉายา Prison Chain มาแล้ว

  โชจิ กุนเปย์ โค้ชจอมเข้มงวดของโอโจ มีฉายา "โชกุน" ในอดีตเขา กับ โดบุโรคุ เคยร่วมฝึกเดธมาร์ชด้วยกัน และ เขานั้นก็ไม่ค่อยเห็นด้วยกับวิธีการฝึกของโดบุโรคุเท่าไหร่

  วาคานะ โคฮารุ ผู้จัดการประจำชมรมอเมริกันฟุตบอลของโรงเรียนโอโจ

 

  เซย์บุ ไวลด์กันแมน
  ทีมแกร่งอีกทีมหนึ่งของโตเกียว ผลัดกันแพ้ชนะ กับ โอโจเป็นประจำ มี คิดเป็นดาวเด่นประจำทีม

  ตัวละคร   
  คิด หรือชื่อจริงๆของเขา คือ มุชาโนะโคจิ ชิเอ็น ควอเตอร์แบ็คอัจฉริยะที่พาสลูกได้เร็วที่สุดคนหนึ่งในญี่ปุ่น เป็นลูกคนรวย โดยคุณพ่อเขาต้องการให้เขาเอาดีทางด้านการยิงปืน แต่คิดกลับชอบอเมริกันฟุตบอลมากกว่า มีท่าพาสประจำตัวคือ ช็อตกัน พาส
   หลังจบม.ปลาย เขาร่วมมือกับเพื่อนซี้ เท็ตซึม่า เปิดบริษัทแอ็คชั่นสตันท์ เวสเทิร์น & คาร์ โดยได้เงินทุนส่วนหนึ่งจากฮิรุม่า และได้เข้ารวมเล่นลีกบุคคลทั่วไปกับทีม ทาเคคุระ โค บาเบลส์

  เท็ตซึม่า โจ รีซีฟเวอร์สผู้ซื่อตรง พูดน้อย เป็นเพื่อนสนิทของคิดตั้งแต่ยังเด็ก และ เป็นคนที่คิดไว้ใจที่สุด มีฉายาว่า เจ้าหัวรถจักร โดดเด่นในด้านการพาสรูท (รู้เส้นทางว่าบอลจะขว้างมาตรงไหน ก็จะวิ่งไปตามนั้น)
  หลังจบม.ปลายเขายังติดสอยห้อยตาม คิด อยู่เสมอ ไม่ว่าจะทำธุรกิจร่วมกัน และ การได้เล่นอเมริกันฟุตบอลทีมเดียวกัน

  ไคทานิ ริคุ รันนิ่งแบ็คประจำทีม ในสมัยเด็กเขาเคยเป็นคนสอนวิธีการวิ่งให้กับเซนะ มีท่าไม้ตายคือ โรดิโอไดรฟ์
  หลังจากจบม.ปลาย เขาสอบติดที่ม.เอ็นมะ เช่นเดียวกับ เซนะ และ มอนตะ โดยตั้งเป้าล้มม.ไซเคียวที่รวบรวมคนเก่งๆให้ได้

  บัฟฟาโร่ อุชิจิม่า ไลน์ประจำทีม ชื่อจริงๆของเขาคือ อุชิจิม่า บาฮาโร่

 

  ไทโย สฟิงซ์
  ทีมแกร่งแห่งคานางาว่า (ที่มักเป็นทางผ่านให้ทีมแกร่งกว่า) เด่นในผู้เล่นตำแหน่งไลน์ โดยเฉพาะ "ปิรามิด ไลน์"

  ตัวละคร
  ฮาราโอะ คิมินาริ ควอเตอร์แบ็คประจำทีม มีนิสัยเจ้ากี้เจ้าการ เป็นผู้นำของทีมนี้ และเขามักจะมีสาวๆมาคอยปรนนิบัติเสมอ (คอนเซ็ปต์ของตัวละครนี้มาจาก ฟาโรห์ของอียิปต์)

  บัมบ้า มาโมรุ ไลน์ร่างยักษ์ ผู้เล่นกำลังสำคัญของทีมนี้ เป็นคนพูดน้อย ต่อยหนัก เขาศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยไซเคียว

  คาซามัตสึ นิอิโนบุ ไลน์ร่างอวบอีกคนหนึ่งของไทโย มีนิสัยขี้คุย พูดมาก จนน่าหมั่นไส้

  คามากุรุมะ เคน คอร์เนอร์แบ็คประจำทีม ลงมาเล่นตอนครึ่งหลัง ในศึกกับเดม่อน ฉายา เจ้าม้าศึก (Chariot)

 

  อามิโนะ ไซบอร์ก
  ทีมนี้เชื่อว่า การฝึกแบบวิทยาศาสตร์การกีฬานั้นดีที่สุด

  ตัวละคร
  มุนาคาตะ อัตซึชิ ดาวเด่นของทีม เชื่อว่า วิทยาศาสตร์การกีฬาของทีมนั้นดีที่สุด เลยพาลเป็นคนทระนงว่า ทีมตนเจ๋งที่สุด และข่มทีมที่ฝึกแบบวิธีโบราณนั้นด้อยกว่า แต่พอเจอทีเด็ดของเซนะ และลูกทีมเดม่อน ที่ฝึกฝนเดธมาร์ชมา ทำให้มุนาคาตะ ถึงคราวสติแตก

  อาโอยานางิ ซึงุรุ ไลน์ร่างบึกของทีม เพื่อนสนิทของมุนาคาตะ

  คาโดงุจิ นาโอสุมิ คอร์เนอร์แบ็คของทีม ที่รูปร่างหน้าตาเหมือนหุ่นยนต์

 

  เคียวชิน โพไซดอน
  ทีมม้ามืดในศึกฤดูใบไม้ร่วงโตเกียว มีจุดเด่นตรงที่ผู้เล่นแต่ละคนในทีมนั้นล้วนตัวสูง ยากแก่การฝ่าผ่านไปได้

  ตัวละคร
  มิซึมาจิ เคนโกะ ไลน์ร่างโย่งของทีม อดีตนักกีฬาชมรมว่ายน้ำ ที่ผันตัวเองมาเป็นนักกีฬาอเมริกันฟุตบอล มีนิสัยขี้เล่น บ้าๆบอๆ มั่นใจในตัวเองสุดๆ โดยเขานั้นก็เคยไปดูถูก โคมุซึบิ จนโคมุซึบิต้องหนีออกจากบ้าน ทำเอาหลายคนเป็นห่วง ต่อมาเขาศึกษาต่อที่ ม.เอ็นมะ

  คาเคอิ ชุน ผู้เล่นตำแหน่งไลน์แบ็คเกอร์ อดีตเคยพบเจอ และประลองกับ "Eye Shield 21 ตัวจริง" ที่อเมริกา พอกลับญี่ปุ่น เขาก็รู้สึกอคติกับเซนะ ที่เอาชื่อของ Eye Shield 21 มาแอบอ้าง แต่จากการปราชัยของเคียวชิน เขาก็ยอมรับในตัวเซนะมากขึ้น เป็นคนเงียบ และ นิ่ง
  หลังจบม.ปลาย เขาเรียนต่อระดับมหาวิทยาลัยที่อเมริกา

  โคบังซาเมะ โอซามุ ควอเตอร์แบ็คปีสุดท้าย เขาเป็นควอเตอร์แบ็คที่ขาดความมั่นใจในตนเองมาก พอทีมได้ มิซึมาจิ กับ คาเคอิ มาร่วมทีม ก็ทำให้เขานั้นหวังกับสองคนนี้มาก

  โอฮิระ ฮิโรชิ และ โอนิชิ ฮิโรชิ ไลน์คู่หูที่ตัวสูงที่สุดในระดับม.ปลาย (2.05 ม.,2.04 ม.ตามลำดับ) ทั้งสองมักจะชอบเถียงกันเอง กลายเป็นตัวตลกประจำทีม ท่าประจำของพวกเขาคือ ไฮ เวฟ

 

  บันโดะ สไปเดอร์ส
  สไตล์การเล่นของทีมคือ คิกทีม เดิมมีดีกรีรองแชมป์ระดับโตเกียว แต่นักกีฬาตัวจริงของทีมหลายคนถูกดึงไปอยู่ทีมอื่น ทำให้โคทาโร่แค้นใจมาก

  ตัวละคร
  อาคาบะ ฮายาโตะ หนุ่มตาแดงผมแดง ผู้เล่นตำแหน่งไลน์แบ็คเกอร์/ไทท์เอ็นด์ ที่มีพละกำลังสูง ที่ไม่ค่อยถูกกับโคทาโร่เท่าไหร่ ทีแรกก็ดูถูกเซนะเหมือนกัน ที่ความสามารถไม่ถึงแต่ดันใช้ชื่อ Eye Shield 21 แต่หลังจากที่ทีมแพ้เดม่อน เขาก็ยอมรับในตัวเซนะมากขึ้น และ เขามักพกกีตาร์ติดตัว และชอบพูดว่า"เซนส์ทางดนตรีมันไม่ตรงกัน" ครั้งหนึ่งเขาเคยได้รับข้อเสนอให้ย้ายไปโรงเรียนอื่น แต่ก็ตัดสินใจเรียนที่เดิมตามที่โคทาโร่ขอร้อง ต่อมาเขาศึกษาต่อที่ม.ไซเคียว

  ซาซากิ โคทาโร่ คิกเกอร์ประจำทีม ปรากฎตัวครั้งแรกก็ท้ามุซาชิเตะไกลกันเลย โดยเขาต้องการจะแก้แค้น ผู้เล่นตัวหลักที่ถูกดึงไปเล่นในระดับมหาวิทยาลัย เป็นชายหนุ่มสุดมั่นถึงขั้นบ้า มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว คือ ชอบเอาหวีมาเสยผม และ พูดว่า "สมาร์ทสุดๆ" ต่อมาเขาศึกษาต่อที่ ม.เอ็นมะ

  ซาวาอิ จูริ ผู้จัดการสาวเด็กแนวของบันโด

 

  ชินริวจิ นาคา
หนึ่งในทีมชั้นนำของระดับคันโต จนยากจะมีทีมใดมาต่อกร เด่นทั้งรุกและรับ โดยเฉพาะ แผน"ดราก้อนฟลาย" ที่สองพี่น้องฝาแฝด อุนซุย กับ อากอน ประสานงานได้อย่างลงตัว
ป.ล. ฉายา นาคา ของทีมชินริวจิ แปลว่า พญานาค (True Visions เลยพากย์ชื่อทีมนี้เป็น ชินริวจิ นาค)

  ตัวละคร
  คอนโง อากอน แฝดคนน้องของอุนซุย ที่เกิดมามีพรสวรรค์ ไม่ว่าจะทำอะไร เขาก็ทำได้ดีทุกอย่าง เป็นสุดยอดนักอเมริกันฟุตบอล มีการตอบสนองอย่างรวดเร็ว แต่เขาไม่ค่อยจะฝึกซ้อม ชอบมาสายบ่อยๆ และ ชอบดูถูกคนอื่นที่ด้อยกว่าด้วยถ้อยคำต่ำๆ จนเป็นที่หมั่นไส้ของใครต่อหลายคน อย่างไรก็ตาม เขาเป็นคนที่เข้าใจในตัวของอุนซุย แฝดผู้พี่ที่มีพรสวรรค์ด้อยกว่าตน มากที่สุด และในศึกยุวชนโลก ทำให้เขาได้เรียนรู้กับการเล่นเป็นทีมมากขึ้น ต่อมาเขาศึกษาต่อที่ ม.ไซเคียว

  คอนโง อุนซุย แฝดคนพี่ ที่มีความแตกต่างจากอากอนแทบจะทุกอย่าง แต่อาศัยการฝึกฝนมาอย่างหนักจนได้เป็นผู้เล่นชั้นนำ และ ในเกมการแข่งขัน เขาก็คอยสนับสนุนอากอนอยู่ตลอดเวลา เป็นคนสงบเสงี่ยม เยือกเย็น ไม่วู่วาม
  หลังจบม.ปลาย เขาศึกษาต่อที่ ม.เอ็นมะ โดยที่มีนิสัยเป็นมิตรกับทุกคน(+ต๊อง)มากขึ้นกว่าแต่ก่อน

  โฮโซคาว่า อิคคิว หน้าตาคล้ายๆกับ เบจิต้า จากดราก้อนบอล แต่ก็ไม่ใช่ เป็นยอดตัวรับคนหนึ่งในญี่ปุ่น เชี่ยวชาญการรับลูก ถนัดการวิ่งถอยหลัง แต่แพ้เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักจนทำเอาเพื่อนร่วมทีมสติแตกอยู่บ่อย(เว้น อากอน) และชอบพูดว่า "หยั่งกะยักษ์กะมาร" ต่อมาเขาศึกษาต่อที่ ม.ไซเคียว


  ยามาบูชิ กอนดะยู สุดยอดผู้เล่นตำแหน่งไลน์คนหนึ่งในญี่ปุ่น นิสัยก็ออกจะเหมือนนักบวชที่เคร่งในธรรมะหน่อย

  แก๊งค์ไซอิ๋ว ประกอบด้วย ซำจั๋ง ,เซย์เท็น(หงอคง) ,คาวาโต้(ซัวเจ๋ง) ,ฮาจิโจ(ตือโป๊ยก่าย)

  เซ็นโดดะ สึมิโตะ โค้ชผู้เฒ่าของทีมชินริวจิ

  ฮาคุชู ไดโนเสาร์
  ทีมม้ามืดในรอบคัดเลือกเขตคันโต มี กาโอ ริคิยะ ไลน์ยักษ์ใหญ่เป็นตัวทีเด็ด สามารถเอาชนะไทโย สฟิงซ์ ได้ในรอบแรก โดยที่แข่งขันกันไม่จบเลย (ไทโยขอถอนตัว เนื่องจากบัมบ้า และ ผู้เล่นไทโยคนอื่นๆได้รับบาดเจ็บหนัก) รวมถึงล้มทีมแกร่งอย่าง เซย์บุ ไวลด์กันแมน ในรอบต่อมา

  ตัวละคร
  มาร์โก้ (มัลโก้) เรย์จิ ผู้เล่นตำแหน่งควอเตอร์แบ็ค ปรากฏตัวครั้งแรกในงานจับสลากประกบคู่ในศึกรอบชิงแชมป์ระดับคันโต โดยเขาขอร้องให้พวกเซนะแลกเปลี่ยนสลากกัน แต่ก็เปลี่ยนใจในภายหลัง ความสามารถของเขานั้นคือการขโมยบอลโดยที่คู่แข่งไม่รู้ตัว เขาชื่นชอบการดื่มโค้กมาก

  กาโอ ริคิยะ เจ้าของสถิติเบนช์เพรสสูงที่สุดในระดับม.ปลาย เขามีรูปร่างหน้าตาที่คล้ายๆกับ บลังก้า จากเกม สตรีทไฟท์เตอร์ เล่นตำแหน่งไลน์ เป็นผู้เล่นอันตรายที่ทำเอาผู้เล่นฝั่งตรงข้ามถึงกับบาดเจ็บหนักจนเล่นต่อไม่ได้ และ บัมบ้าจากไทโย สฟิงซ์ ก็เป็นเหยื่อของเขาเช่นกัน จนไทโย สฟิงซ์ต้องขอถอนตัว
  หลังจากจบม.ปลาย ได้เข้ารวมเล่นลีกบุคคลทั่วไปกับ ทาเคคุระ โค บาเบลส์

  คิซารากิ ฮิโรมิ ดีเฟนซ์แบ็คหน้าหล่อ ที่มองว่า กำลังคือสิ่งสำคัญที่สุดในอเมริกันฟุตบอล เขาจึงสนับสนุน กาโอ ให้ใช้กำลังอัดคู่แข่งให้ล้มลง

  เท็งงุ ฮานาทากะ ไลน์ร่างเล็กที่เอาแต่พึ่งดวง ท้อง่ายเมื่อทีมกำลังพลาดท่า แต่พอทีมได้เปรียบ เขาก็ออกมาคุยโม้ ทับถมคนอื่นอย่างเสียมารยาท

  มิตซึอิ ซาบุโร่ คิกเกอร์ของทีม เขาไม่ชอบการเป็นที่ 1 แต่หวังเป็นที่ 3 แทน (?!!!!!!)

  ฮิมุโระ มารุโกะ สาว Cool Beauty เป็นผู้จัดการทีมฮาคุชู

 

  เทย์โคคุ อเล็กซานเดอร์
  แชมป์หลายสมัยจากฝั่งคันไซ แถมยังคว้าแชมป์คริสมาสต์โบลว์มาโดยตลอด เป็นศูนย์รวมของนักกีฬาเก่งๆหลายต่อหลายคน ซ้ำยังเป็นทีมที่ "Eyeshield 21 ตัวจริง" เล่นอยู่ด้วย นอกจากนี้ยังแบ่งออกเป็นทีมย่อยอีกหลายทีม ตามระดับความเก่งของผู้เล่นแต่ละคน

  ตัวละคร
  ยามาโตะ ทาเครุ หรือ Eyeshield 21 ตัวจริงที่ครบเครื่องทุกอย่าง ทั้งด้านความแข็งแกร่ง และ ความเร็ว เขากลับจากอเมริกาและกลายเป็นกำลังสำคัญของทีมโดยสวมเบอร์ 22 เป็นคนออกสบายๆ และเป็นมิตร ในศึกยุวชนโลก เขาหมายมั่นปั้นมือที่จะกำจัดทีมอเมริกา เพราะ แค้นดอนที่เป็นต้นเหตุทำให้เขาต้องหลุดจากทีมสาธิตโน้ตเตรอะดาม ต่อมาเขาศึกษาต่อที่ ม.ไซเคียว

  โคอิซึมิ คาริน สาวสวยผู้เรียบร้อย ถ่อมตน แท้จริงแล้ว เธอเป็นควอเตอร์แบ็คมือ 1 ของทีม (แต่เจ้าตัวรักการวาดภาพการ์ตูนมากกว่า) ต่อมาได้อยู่ชมรมการ์ตูนสมใจ ในระดับมหาวิทยาลัย โดยได้รับมอบหมายให้แต่งการ์ตูนอเมริกันฟุตบอลที่มี Eyeshield 21 เป็นพระเอก

  อิบาราดะ คิริโอะ ควอเตอร์แบ็คทีม 4 ของเทย์โคคุ อดีตเคยอยู่บันโดะ เป็นรุ่นพี่ของโคทาโร่ แต่ถูกทาบทามให้ย้ายไปเทย์โคคุแทน เขามักแสดงอาการไม่พอใจคาริน ที่เป็นรุ่นน้องแท้ๆ แต่ดันได้เป็นตัวจริงของทีม

  เฮระ คุเรจิ ไลน์และกัปตันทีม 1 (ทีมตัวจริง) ฉายา เฮอร์คิวลิส ชอบปล่อยมุขสไตล์คันไซ โดยชื่อสกุลของเขานั้น อ่านได้อีกอย่างนึงว่า "เฮราเคลส" ซึ่งหมายถึง เฮอร์คิวลิส นั่นเอง

  ฮอนโจ ทากะ ลูกชายของฮอนโจ ยอดนักเบสบอลขวัญใจของมอนตะ เล่นตำแหน่งรีซีฟเวอร์ มีความสามารถในการกระโดดไกล ครองสถิติวิ่งเขย่งก้าวกระโดด 8.25 เมตร ซึ่งเป็นสถิติ ม.ปลาย ต่อมาเขาตามยามาโตะ ศึกษาต่อที่ ม.ไซเคียว เช่นกัน

  นาซ่า เอเลี่ยน
  ทีมจากสหรัฐอเมริกา ที่ได้มาแข่งกับตัวแทนของญี่ปุ่น ซึ่งก็คือเดม่อนนั่นเอง ถึงพวกเขาจะชนะก็จริง แต่ก็ไม่สามารถชนะได้เกิน 10 แต้ม ก็เลยต้องอยู่ที่ญี่ปุ่นต่อ ตามสัญญาที่ให้ไว้กับฮิรุม่า และก็เปลี่ยนชื่อทีมว่า นาซ่า ชัตเติ่ล ในเวลาต่อมา

  ตัวละคร(ชื่อ-สกุล เรียงตามแบบฝรั่ง)
  แพนเธอร์ หรือ แพทริค สเปนเซอร์ หนุ่มผิวสีที่มีฝีเท้าเร็ว เบาเหมือนลอยได้ เขาอยากจะเล่นเป็นตัวจริง แต่ก็ถูกโค้ชที่รังเกียจคนผิวสีนั้นกีดกันตลอด แต่ในศึกกับเดม่อน แพนเธอร์ต้องการอยากประลองฝีมือกับ เซนะ หรือ Eye Shield 21 แถมสถานการณ์ก็กำลังคับขัน โค้ชจึงตัดสินใจให้แพนเธอร์ลง และเขาก็มีส่วนสำคัญให้ทีมนั้นชนะด้วย ก็ทำให้โค้ชนั้นยอมรับในตัวเขาในที่สุด หลังจากศึกกับเดม่อน เขาก็มีโอกาสได้ประมือกับชินด้วย ต่อมาได้เป็นนักกีฬาระดับ NFL สมใจ ไปพร้อมๆกับชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น และคอยชวนเซนะให้เล่นในระดับอาชีพอยู่เนืองๆ

  เจเรมี่ วัตต์ รีซีฟเวอร์ประจำทีม เป็นมันสมองของทีม และ เขาก็เชี่ยวชาญภาษาญี่ปุ่น(แต่ก็งูๆปลาๆ)อีกด้วย

  โฮเมอร์ ฟิตซ์เจราลด์ ควอเตอร์แบ็คของทีม มีท่าเด็ดคือ ชัตเติ้ลพาส เป็นเพื่อนสนิทคนสำคัญของแพนเธอร์ส

  สองพี่น้อง กอนซาเลส ไลน์คู่หูพี่น้องประจำทีม ที่เล่นเข้าขากันสุดๆ

  เลโอนาร์ด อพอลโล่ โค้ชประจำทีม เขาเกลียดคนผิวสีมาก เพราะ ในสมัยที่เขายังหนุ่ม เขาถูกคนผิวสีคนหนึ่งแย่งตำแหน่งในทีมไป แต่จากการที่แพนเธอร์ได้พิสูจน์ฝีมือให้เขาเห็น ก็ทำให้เขายอมรับในตัวแพนเธอร์ เป็นคนปากจัด เคยเถียงกับฮิรุม่าชนิดด่ากันไฟแลบ

 

  ทีมชาติญี่ปุ่น

ทีมรุก

ทีมรับ

Running Back:โคบายาคาวะ เซนะ (เดม่อน) Running Back:ยามาโตะ ทาเครุ (เทย์โคคุ) Quarter Back:คิด (เซย์บุ) Quarter Back:ฮิรุม่า โยอิจิ(เดม่อน) Slot Back (Receiver): เท็ตสึม่า โจ (เซย์บุ) Wide Receiver: มอนตะ (เดม่อน) Wide Receiver: ซากุราบะ ฮารุโตะ (โอโจ) Center : คุริตะ เรียวคัง (เดม่อน) Offensive Line : ยามาบุชิ กอนดะยู (ชินริวจิ) Offensive Line : เฮอร์คิวลิส(เทย์โคคุ) Offensive Line : จูโบ Offensive Line : บัมบ้า มาโมรุ (ไทโย)

Safety:มัลโก้ เรย์จิ (ฮาคุชู) Safety:ไคทานิ ริคุ (เซย์บุ) Corner Back:อิคคิว (ชินริวจิ) Corner Back:ฮอนโจ ทากะ (เทย์โคคุ) Line Backer: คอนโง อากอน (ชินริวจิ) Line Backer: ชิน เซย์จูโร่ (โอโจ) Line Backer: คาเคอิ ชุน (เคียวชิน) Defensive Line : อคิลิส (เทย์โคคุ) Defensive Line : โอทาวาระ มาโคโตะ (โอโจ) Defensive Line : กาโอ ริคิยะ (ฮาคุชู) Defensive Line : มิซึมาจิ เคนโกะ (เคียวชิน)

  คนอื่นๆ:มัมมี่(ตัวจริง คือ ฮาบาชิระ - โซคุงาคุ),ทาคามิ(โอโจ),มุซาชิ(เดม่อน),อาคาบะ(บันโดะ),จูมอนจิ(เดม่อน),คุโรกิ(เดม่อน),โทงาโน่(เดม่อน),คิซารากิ(ฮาคุชู),ทาคิ (เดม่อน),โคมุซึบิ (เดม่อน)

   ทีมชาติสหรัฐอเมริกา

  Pentagram (รุกกี้ 5 สุดยอดฝีมือ)
  แพนเธอร์ หรือ แพทริค สเปนเซอร์ ฉายา "เสือดำผู้รวดเร็วที่สุดเหนือพื้นพิภพ"

  คลิฟฟอร์ด ดี หลุยส์ ฉายา "นักพนันผู้ไร้พ่าย" จอมวิเคราะห์ประจำทีม ด้วยมันสมองที่เป็นเลิศ ทำให้เขาเป็นสุดยอดผู้เล่นตำแหน่ง Quarter Back

  ทาทันก้า เขาผู้มีหน้าตาราวอินเดียนแดง มีฉายา "โดมมนุษย์" คือ เขาสามารถตบทุกลูกพาสให้ร่วงลงได้ภายในอาณาเขตของเขา เป็นผู้เล่นตำแหน่ง Line Backer เป็นผู้เล่นที่มีความสูงที่สุดของทีม (210 ซม.)

  Mr.Don หรือ โรนัลด์ โอบาร์แมน บุตรชายหน้าเถื่อนของ ปธน.สหรัฐฯ อาร์โนลด์ โอบาร์แมน มีฉายา "ผู้พิชิตสรรพสิ่ง" เป็นไลน์แมนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก และมักชอบเรียกคนด้อยกว่าตัวเองว่า สามัญชน ต่อมา ดอน,ทาทังก้า และ คลิฟฟอร์ด ร่วมทีมม.โน้ตเตรอะดาม และเป็นครูฝึกเซนะ ในตอนที่เซนะเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนของที่นั่น

  บัด วอล์คเกอร์ ฉายา "ไวลด์ ฮอลลิวู้ด" ชอบแสดงท่าทางผาดโผนเว่อร์ๆ เป็นผู้เล่นตำแหน่ง Corner Back เป็นสุดยอดผู้มีความสมดุลกันระหว่างความเร็วและพละกำลัง ปัจจุบันยังคงเล่นหนังฮอลลิวู้ด และเป็นคนดึง ทาคิ เข้าสู่ฮอลลิวู้ด

  ผู้เล่นคนอื่นๆ: โฮเมอร์

  ตัวละครคนอื่นๆ
  ฮัตสึโจ คาโอรุ ผู้เล่นควอเตอร์แบ็คจากทีม โคยงาฮาม่า คิวปิด ที่เวลาไปไหนมาไหน ก็จะพาแฟนไปด้วย (จริงๆมันก็เป็นกันทั้งโรงเรียนนะแหละ) ต่อมาศึกษาต่อที่ ม.โคยงาฮาม่า

  ฮาบาชิระ รุย ไลน์แบ็คเกอร์ จากทีม โซคุงาคุ คาเมเลออน หน้าตาของเขาก็ออกจะคล้ายกิ้งก่า คาเมเลออน มีแขนขายาว เขาและลูกทีมก็เคยช่วยเหลือเดม่อนมาพอสมควร เขาเป็นหัวใจสำคัญของทีม และ เขาก็อิจฉาฮิรุม่าที่ลูกทีมของฮิรุม่านั้นกลับใจสู้ ทุ่มเทเพื่อทีม มากกว่าลูกทีมของเขา ทั้งๆที่ใช้วิธีการดึงคนเล่นแบบเดียวกัน ต่อมา เขาได้เข้าร่วมในศึกยุวชนโลก โดยปลอมตัวเป็นมัมมี่ และลงแข่งในนัดชิงกับอเมริกา หลังจบม.ปลาย เขาศึกษาต่อที่ม.โซคุโตะ จนทำทีมนี้ผงาดขึ้นมา

  ซึยูมิเนะ เมงุ เป็นผู้จัดการของโซคุงาคุ แว่วๆว่า เป็นแฟนของเจ้าฮาบาชิระด้วย(มั้ง)นะ

  อัตซึชิ ไดสุเกะ ผู้เล่นทีม ยูฮิ กัตส์ ที่เขานั้น มีความรับผิดชอบต่อทีมสูง ในศึกกับเดม่อน เขาเป็นแค่ตัวสำรอง เพราะ ตัวจริงที่ส่งไปเจอกับเดม่อนนั้นล้วนเป็นนักกีฬาจากชมรมอื่น แต่ในที่สุด เขาและทีมตัวจริงชมรมอเมริกันฟุตบอล ก็ได้ลงในปลายครึ่งหลัง ถึงจะแพ้ แต่เขาก็มีน้ำใจเป็นนักกีฬาด้วยการให้กำลังใจเดม่อนให้เข้ารอบลึกๆ

  คอนโซ คัตซึโกะ ผู้จัดการและเชียร์ลีดเดอร์สาวฮ้าวของยูฮิ กัตส์

  ยามาโมโตะ โอนิเฮย์ ไลน์ของฮาชิราทานิ เดียร์ส ที่เหล่าไลน์ทรงพลังให้ความเคารพนับถือ โดยเฉพาะกับ คุริตะ ถึงเขาจะตัวไม่สูงแต่มีความแข็งแกร่งมาก ทว่า เขาก็กลับพ่ายแพ้มิซึมาจิ อย่างยับเยิน ต่อมาได้เข้ารวมเล่นลีกบุคคลทั่วไปกับ ทาเคคุระ โค บาเบลส์

  แมกชีนกัน ซานาดะ โฆษกผมทรงกังหันลม ที่พากย์ได้เว่อร์เด็ดสระตี่ มีบทครั้งแรกในศึก เดม่อน VS เอเลี่ยน

  คุมาบุคุโร่ เป็นนักข่าวคอลัมน์ประจำนิตยสารอเมริกันฟุตบอล และ พากย์คู่กับแมกชีนกัน ซานาดะ มาโดยตลอด แต่ในรอบชิงแชมป์ระดับคันโต เขาติดภาระกิจไปอเมริกา ก็เลยส่ง ริโกะ ลูกสาวเขามาพากย์คู่กันแทน

  โทราคิจิ เด็กที่ซากุราบะได้พบเจอ ในตอนที่เขาพักรักษาตัวหลังจากโดน Eye Shield 21 แทคเคิ่ล โดยโทราคิจิก็เป็นแฟนตัวยงของซากุราบะ

  จิมมี่ ชีมาล หนุ่มอเมริกันที่เซนะได้พบเจอตอนที่ไปคัดตัวกับทีมอเมริกันฟุตบอล ซาน อันโตนิโอ อาร์มาดิลโล่ ขณะที่พลัดหลงกับคนอื่นๆ โดยเขานั้นหน้าตาคล้ายๆกับอิชิมารุมากเลย

  ฮอนโจ มาซารุ อดีตดาวดังเบสบอลขวัญใจของมอนตะ ซึ่งปัจจุบันเขาดำรงตำแหน่งประธานสมาพันธ์อเมริกันฟุตบอลคันไซ การเปิดตัวอย่างเซอร์ไพรส์ของเขา ทำให้มอนตะถึงกับสู้ตาย ในศึกระหว่าง เดม่อน กับ โอโจ

  จูโบ หรือ นาคาโบ อากิระ เด็กม.ต้น ผู้ชื่นชอบในตัวของเซนะมาก ทำให้เขาหันมาเล่นอเมริกันฟุตบอล และได้ติดทีมชาติญี่ปุ่นเขาสู้ศึกยุวชนโลก โดยจูโบมีพรสวรรค์ในการตั้งรับ ที่เรียกว่า เดลต้า ไดนาไมท์ (การที่หัว-ไหล่-แขน กระแทกใส่คู่ต่สู้พร้อมกันอย่างเป็นจังหวะ) เขาสามารถสอบติดเข้ารร.เดม่อน ได้สำเร็จ

  อีวาน โรโดเชงโก้ นักอเมริกันฟุตบอลทีมชาติรัสเซีย เจ้าของสถิติเบนช์เพรสระดับโลก เคยได้เหรียญทองยกน้ำหนักจากโอลิมปิคมาก่อน

  ไฮน์ริช ชูลท์ นักอเมริกันฟุตบอลทีมชาติเยอรมนี เป็นถึงผู้เล่นที่มีความเร็วสูงสุดในระดับยุโรป มีความสามารถในการจดจำ บันทึกสถิติเป็นเลิศ

  มอนตี้ โกเมอรี่ นักอเมริกันฟุตบอลทีมชาติมิลิทาเรีย(ประเทศสมมติ) มีนิสัยชอบไซโค ด้วยน้ำเสียงดูถูกเป็นที่สุด มีท่าไม้ตายคือ ท่ารันวิถีมิสไซล์

  มอร์แกน ชายผิวสีร่างบึกบึน (ทั้งๆที่อายุ 45 ปี )อดีตผู้เล่นระดับ NFL เป็นโต้โผใหญ่ในการจัดศึกยุวชนโลก อีกทั้งเขายังเป็นสาเหตุที่ทำให้โค้ชอพอลโล่ แห่งทีมนาซ่า รังเกียจคนผิวสี

 

  ข้อสังเกต แต่ละทีมโรงเรียนนั้น ก็จะมีผู้เล่น หรือ สิ่งแวดล้อมรอบๆตัวโรงเรียน ตรงตามคอนเซ็ปต์กับฉายาทีมเลย คือ

  โคยงาฮาม่า คิวปิด - หนุ่ม สาว เดินควงกันเป็นคู่ ต่อให้เป็นผู้เล่นหน้าไม่หล่อ ก็ยังมีสาวควง
  โซคุงาคุ คาเมเลออน ออกแนวป่าเถือน แถมตัว ฮาบาชิระ รุย ก็เหมือนกับกิ้งก่า คาเมเลออน อย่างที่ว่ามา
  เซย์บุ ไวลด์กันแมน ออกสไตล์คาวบอยตะวันตก ทั้งชุดของโค้ช และ เชียร์ลีดเดอร์
  ไทโย สฟิงซ์ นักเรียนต่างก็มีผิวคล้ำกันทั้งโรงเรียน แถมอากาศก็ร้อน เข้ากับอียิปต์โบราณ (แต่จริงๆแล้วที่ผิวคล้ำเพราะไปเล่นวินเซิร์ฟกันบ่อย) แถมชื่อผู้เล่นบางคนก็เกี่ยวข้องกับเทพของอียิปต์ทั้งสิ้น
  โอโจ ไวท์ไนท์ โรงเรียนออกแนวสไตล์ยุโรปสมัยยุคกลาง ซึ่งเป็นยุคแห่งอัศวิน
  เคียวชิน โพไซดอน ชื่อผู้เล่นของแต่ละคนเกี่ยวข้องกับน้ำ ให้เข้ากับ โพไซดอน เทพเจ้าแห่งท้องทะเล
  ชินริวจิ นาคา โรงเรียนออกแนววัด ยูนิฟอร์มชุดนักเรียนก็คล้ายกับนักบวช

 Credit  th.wikipedia.org/wiki/อเมริกันฟุตบอล

  อเมริกันฟุตบอล มีลักษณะของการแข่งขันที่ไม่ต่างไปจาก กีฬาฟุตบอล ประเภทอื่นๆ โดยจุดประสงค์ของเกมจะเป็น การพาบอลเคลื่อนที่ ไปยังปลายสนามของคู่แข่งขัน หรือ การทำทัชดาวน์ และ ทำคะแนนให้ได้มากกว่าทีมคู่แข่ง ภายในเวลาที่กำหนด มีทั้งหมด 4 ควอเตอร์ ควอเตอร์ละ 15 นาที มีช่วงพักครึ่งระหว่าง ควอเตอร์ที่ 2 และ ควอเตอร์ที่ 3 และมีการหยุดเวลา เมื่อมีการทำฟาลว์ หรือ ลูกตาย มีผู้เล่นลงสนาม 11 คน แบ่งเป็น ทีมรุก กับ ทีมรับ และ ทีมพิเศษ

  ทีมรุก (Offense) ประกอบไปด้วยผู้เล่นตำแหน่งต่างๆดังนี้
  
   - ออฟเฟนซ์ซีฟไลน์ (offensive line) (OL) มีผู้เล่น 5 คน โดยเป็น ออฟเฟนซ์ซีฟแทกเกิล (offensive tackle) (OT) 2 คน การ์ด (guard) (G) 2 คน และ เซนเตอร์ (center) (C) 1 คน หน้าที่หลักๆ ของ ออฟเฟนซ์ซีฟไลน์ คือ ป้องกันผู้ขว้างบอล และ ทะลวงเปิดทางให้กับผู้เล่นวิ่งพาบอล การเริ่มเล่นจะเริ่มจากผุ้เล่นตำแหน่งเซนเตอร์ สแนปลูกบอล ส่งผ่านใต้หว่างขาของตนให้กับเพื่อนร่วมทีม ซึ่งปกติแล้วจะเป็นผุ้เล่นตำแหน่งควอเตอร์แบค
  - ควอเตอร์แบค (quarterback) (QB) จะเป็นผู้ที่ได้รับลูกบอลในเกือบทุกการเล่น หลังจากนั้นก็จะส่ง หรือ โยนลูกบอลต่อให้กับผู้เล่น รันนิ่งแบค (running back) หรือขว้างให้กับผู้เล่นตำแหน่งที่อนุญาตให้รับบอลได้ หรืออาจวิ่งพาลูกไปเองก็ได้
  - รันนิ่งแบค (running back) (RB) อาจเรียก ฮาร์ฟแบค (halfback) หรือ เทลแบค (tailback) และ ฟุลแบค (fullback) (FB) จะจัดตำแหน่งก่อนเล่นอยู่ข้างหลัง หรือ ข้างๆ QB และ มีหน้าที่ในการวิ่งพาบอล (โดยเฉพาะ RB) หรือทำการสกัดผู้เล่นฝ่ายตรงข้าม (โดยเฉพาะ FB) รับลูกบอลที่ขว้างมาให้ หรือ แม้แต่ทำการขว้างบอลไปให้เพื่อนร่วมทีม
  - ไวด์รีซีฟเวอร์ (wide receiver) (WR) จะเรียงตัวอยู่ใกล้เส้นข้างสนาม มีหน้าที่ในการรับลูกบอลที่ขว้างมา
  - ไทท์เอนด์ (tight end) (TE) จะวางตัวอยู่ในตำแหน่งนอกออฟเฟนซ์ซีฟไลน์ เล่นได้เหมือน ทั้ง WR โดยการรับลูกที่ขว้างมา และ OL โดยการป้องกัน QB หรือ ทะลวงทางวิ่งให้กับผู้เล่นวิ่งพาบอล

  ทีมรับ (Defense) ประกอบไปด้วยผู้เล่นตำแหน่งต่างๆดังนี้

  - ดีเฟนซ์ซีฟไลน์ (defensive line) (DL) ประกอบด้วยผู้เล่น 3 ถึง 5 คน โดยที่เป็น ดีเฟนซ์ซีฟเอนด์ (defensive end) 2 คน ดีเฟนซ์ซีฟแทกเกิล (defensive tackle) (DT) 1-2 คน และ อาจมี โนสแทกเกิล (nose tackle) (NT) 1 คน เรียงตัวตรงข้ามกับออฟเฟนซ์ซีฟไลน์ มีหน้าที่ในการแทกเกิลสกัดรันนิ่งแบคในการวิ่งกินระยะ หรือ แทกเกิลควอเตอร์แบคก่อนทำการขว้างบอล
  - ผู้เล่นอย่างต่ำ 4 คนจะเรียงตัวในตำแหน่ง ดีเฟนซ์ซีฟแบค (defensive back) (DB) ซึ่งประกอบด้วยผู้เล่นในตำแหน่ง คอร์เนอร์แบค (cornerback) (CB) ฟรีเซฟตี (free safety) (FS) และ สตรองเซฟตี (strong safety) (SS) มีหน้าที่ป้องกันผู้เล่นรับลูกฝ่ายรุก ในการรับลูกบอล และ บางครั้งก็อาจทำการจู่โจมเข้าหาควอเตอร์แบค
  - ผู้เล่นอื่นในทีมรับเรียก ไลน์แบคเกอร์ (linebacker) (LB) เรียงตัวอยู่ระหว่าง DL และ DB ทำหน้าที่หลายอย่าง โดยอาจจู่โจมเข้าหาควอเตอร์แบค ป้องกันผู้เล่นรับลูก หรือ สกัดผู้เล่นวิ่งพาลูก

  ทีมพิเศษ (Special teams) ประกอบไปด้วยผู้เล่นตำแหน่งต่างๆดังนี้

  - กลุ่มของผู้เล่นที่มีหน้าที่ในเกี่ยวกับการเตะทั้งหลาย เรียกว่า ทีมพิเศษ หรือ สเปเชียลทีม (special teams) ผู้เล่นในทีมพิเศษนี้จะมี พันท์เตอร์ (punter) (P) ซึ่งเป็นผู้เตะทิ้ง โดยเป็นการถือลูกเตะ และ คิกเกอร์ (kicker) หรืออาจเรียก เพลซคิกเกอร์ (placekicker) (K หรือ PK) เป็นผู้เตะเปลี่ยน และ ผู้เตะประตู ซึ่งเป็นการเตะลูกบอลจากการวางบนพื้นสนาม โดยวางบนอุปกรณ์ตั้งลูก และ การจับวางโดยเพื่อนร่วมทีม ตามลำดับ

  สนามอเมริกันฟุตบอล ก็มีขนาดความยาว 120 หลา หรือ 110 เมตร และ ความกว้าง 53-1/3 หลา หรือ 49 เมตร มีเส้นบอกหลา หรือ ยาร์ดไลน์ (yard line) จะลากตัดสนามทุกๆ ระยะ 5 หลา และ มีตัวเลขบอกระยะจากเส้นประตู ทุกๆ 10 หลา จนถึง เส้น 50 หลา การเริ่มเล่นทุกครั้ง ลูกฟุตบอลจะต้องวางในตำแหน่งเริ่มบนเส้นประ หรือ แฮชมาร์ค ด้านหลังของเอนด์โซนทั้งสองด้าน จะมีเสาประตู ซึ่งเป็นเสาสองเสา ห่างกัน 18.5 ฟุต เชื่อมต่อกันด้วยคานแนวนอน สูงจากพื้น 10 ฟุต (3 เมตร) การเตะประตูทำคะแนนจะต้องเตะให้ลูกลอยผ่านระหว่าง เสาทั้งสองข้าง และ สูงกว่าคาน

  ตอนเริ่มเกม และ ตอนเริ่มครึ่งหลัง (หลังจากพักครึ่งเวลา) จะมีการเตะเปลี่ยน คือ จะให้ฝ่ายตรงข้ามเริ่มเล่นเป็นฝ่ายรุก และหลังจากที่ทำคะแนนได้จากการทัชดาวน์ หรือ การเตะประตู โดยทีมที่ทำคะแนนได้จะเตะเปลี่ยนให้ทีมคู่แข่งได้เป็นฝ่ายรุก ในการบุกแต่ละครั้ง ทีมที่ได้ครอบครองลูก จะมีโอกาสเล่นได้ 4 ครั้ง หรือ ดาวน์ (down) เพื่อพาลูกไปยังแดนของฝ่ายตรงข้าม ให้ได้ระยะทาง 10 หลา เมื่อทีมรุกพาลูกรุกคืบไปได้ระยะทางมากกว่า 10 หลา ก็จะกลับไปเริ่มนับ ดาวน์ที่หนึ่ง (first down) เพื่อรุกคืบให้ได้ 10 หลาใหม่ หากทีมรุกไม่สามารถรุกคืบหน้าได้เป็นระยะทาง 10 หลาใน 4 ดาวน์ คือ ไม่สามารถกลับไปเริ่มดาวน์ที่หนึ่งใหม่ได้ ทีมนั้นก็จะสูญเสียการครอบครองลูกให้ฝ่ายตรงข้ามได้เล่นเป็นฝ่ายรุกบ้าง

  การรุกคืบจะกระทำได้สองวิธีคือ วิ่งถือบอล ซึ่งเรียกว่า การรัช (rushing) หรือ การขว้างบอลให้กับเพื่อนร่วมทีม เรียก การพาส (passing) ใน การเล่นแต่ละรอบ หรือที่เรียกว่า ดาวน์ ในอเมริกันฟุตบอลนั้นจะจบลงเมื่อ:

 - ลูกบอลตาย เนื่องจากผู้เล่นที่ถือบอลอยู่ ถูกหยุด หรือ "แทกเกิล" โดยผู้เล่นฝ่ายรับ
 - ลูกบอลที่ถูกขว้างไปข้างหน้า (forward pass) ตกกระทบพื้นก่อนที่จะมีผู้เล่นรับลูก เรียกว่า อินคอมพลีทพาส (incomplete pass)
 - ลูกบอลจะถูกนำกลับมาเริ่มเล่นที่ตำแหน่งเดิม
 - ลูกบอล หรือ ผู้เล่นที่ถือบอล เคลื่อนออกนอกสนาม (out of bound)
 - มีการทำคะแนนเกิดขึ้น

  และ ทีมรับซึ่งเป็นทีมที่ไม่ได้ครอบครองลูกนั้น สามารถที่จะแย่งลูกจากฝ่ายตรงข้ามได้โดย การแย่งรับลูก หรือ การอินเตอร์เซป (interception) โดยแย่งรับลูกที่ฝ่ายตรงข้ามขว้างให้เพื่อนร่วมทีม หรือ การทำ ฟัมเบิล (fumble)คือ เมื่อทีมรุกทำลูกหล่น ผู้เล่นทั้งสองฝ่ายที่อยู่บนสนามสามารถครอบครองลูกนั้นได้ โดย การกระโดดตะครุบ หรือ การเก็บลูกขึ้นมาและวิ่งต่อ ฝ่ายที่ได้ครอบครองลูกหลังจากเกิดการฟัมเบิลจะได้เล่นเป็นฝ่ายครอบครองลูกต่อจากนั้น
ผู้เล่นทีมรับที่ได้ลูกบอลมาครอบครอง สามารถพาบอลวิ่งไปสู่เอนด์โซนของทีมตรงข้ามได้ การเล่นจะไม่จบจนกว่าจะถูกแทกเกิล วิ่งออกนอกสนาม หรือ ทำคะแนนได้

  ในกีฬาอเมริกันฟุตบอล สามารถทำคะแนนได้หลากวิธี ดังนี้

 - การทัชดาวน์ (touchdown) ได้ 6 คะแนน เมื่อ ผู้เล่นถือลูกวิ่งเข้าในเอนด์โซนของฝ่ายตรงข้าม หรือ การรับลูกที่ขว้างมาในเอนด์โซนของฝ่ายตรงข้าม นอกจากนั้นแล้วการทัชดาวน์ยังอาจเกิดจาก การเก็บลูกที่ฟัมเบิล ลูกพันท์ หรือ ลูกเตะประตู ที่ถูกปัด หรือ สกัด ในเขตเอนด์โซน

 - การคอนเวอร์ชัน (conversion) คือ ทำแต้มพิเศษหลังจากทัชดาวน์ ใน เอ็นเอฟแอลลูกบอลจะนำมาเริ่มเล่นที่เส้น 2 หลา ทีมอาจเลือกทำการเตะประตู เพื่อทำคะแนนพิเศษ 1 คะแนน (extra point) หรือ ทำการเล่นเข้าไปเอนด์โซนอีกหนึ่งครั้ง ด้วยการวิ่งพาลูก หรือ การขว้าง เข้าไปเขตเอนด์โซน เพื่อทำคะแนนเพิ่ม 2 คะแนน (two-point conversion)

 - การเตะประตู (field goal) เพื่อทำ 3 คะแนน เป็นการทำคะแนนโดยแตะลูกข้ามคาน ผ่านระหว่างเสาประตู การแตะนั้นจะต้องเป็นการแตะโดยที่ลูกบอลถูกจับวางตั้งบนพื้นสนามโดยเพื่อนร่วมทีม โดยปกติแล้วการแตะประตูจะกระทำในดาวน์ที่สี่ แทนการพันท์(เตะทิ้ง) เมื่อระยะระหว่างตำแหน่งของลูกไม่ห่างจากประตูจนเกินไป

 - เกิดเซฟตี (safety) สำหรับ 2 คะแนน ทีมรับจะได้คะแนนจากการเกิดเซฟตี คือ ทีมรุกพาลูกบอลออกนอกสนามในเขตเอนด์โซน หรือ ผู้ถือบอลถูกแทกเกิลในเขตเอนด์โซน นอกจากนั้นในเกมเอนเอฟแอล การทำผิดกติกาบางประเภทของฝ่ายรุกก็นับเป็นเซฟตี หลังจากนั้นทีมที่ครอบครองลูกจะต้องเตะทิ้ง ฟรีคิก (free kick) ซึ่งเป็นลักษณะเดียวกับการพันท์ ที่เส้น 20 หลา

  Eye Shield 21 ฉบับอนิเม
  ก่อนจะมาเป็นอนิเมชั่น อายชิลด์21 เคยทำเป็นภาพยนตร์อนิเมความยาว 30 นาที ออกฉายในงาน Jump Festa เมื่อปี2004 เป็นผลงานการกำกับของ นาคัตสึ ทามากิ ผลิตโดย Studio Production I.G. และ ในปี2005 ก็ถูกนำไปสร้างเป็นอนิเมชั่นฉายทางทีวี เป็นผลงานของ Studio NAS, Studio Gallop กำกับโดย นิชิดะ มาซาโยชิ ปัจจุบันออกอากาศทางช่อง TV Tokyo

  ทำไมถึงเรียกเขาว่า IC ?
  เชื่อว่านักอ่านจากที่อื่นๆนอกจากชาวญี่ปุ่นก็คงจะสงสัยขมวดคิ้วกันอย่างหนักว่า ทำไมบางคนถึงเรียก Eye Shield 21 ว่า IC เฉยๆ แทนที่จะเรียกเป็น ES ซึ่งจริงๆแล้ว IC นี้ก็คือคำย่อที่เรียก Eye Shield 21 ตามการออกเสียงแบบญี่ปุ่น คือ คนญี่ปุ่นเขาจะออกเสียง Eye Shield ว่า Ai Shirudo (ไอ ชิรุโดะ) แล้วก็เรียกย่อๆว่า Ai Shi เผอิญคำว่า Ai และ คำว่า Shi ก็ออกเสียงใกล้เคียงกับตัวอักษรอังกฤษอย่าง I กับ C ด้วย ก็เลยเป็นที่มาของชื่อย่อของ Eye Shield 21นั้นคือ IC

  ปริศนา "Eye Shield 21 ตัวจริง" เขาเป็นใครกันแน่ ?
  นับตั้งแต่ที่ เซนะ โดนจับแข่งในชื่อ "Eye Shield 21" จาก ม.โน้ตเตรอะดรัม นั้น หลายคนก็คิดว่าชื่อ Eye Shield 21 นั้นเป็นฉายาที่ตั้งขึ้นมาแทนตัวเซนะเท่านั้น แต่จุดเปลี่ยนของเรื่อง ก็มาจากการที่ คาเคอิ ชุน แห่ง เคียวชิน โพไซดอน นั้นก็เคยแข่งขันกับ Eye Shield 21 ตัวจริง ในตอนที่เขาอยู่ที่อเมริกา จากนั้นเขาก็รู้ว่า Eye Shield 21 ตัวจริง กลับญี่ปุ่นแล้ว เขาก็เลยกลับญี่ปุ่นตาม แต่พอเขาพบกับเซนะ ที่ใช้ชื่อ Eye Shield 21 เหมือนกัน ก็เลยไม่ชอบใจเท่าไหร่ที่เซนะ เอาชื่อนี้มาแอบอ้าง เพราะ ความสามารถของเซนะกับ Eye Shield 21 ตัวจริงนั้นช่างต่างกันมาก หลังจากที่เดม่อน เอาชนะ เคียวชิน ได้ คาเคอิก็ยอมรับในฝีมือของเซนะ พร้อมยังบอกอีกว่า Eye Shield 21 ตัวจริง อยู่ที่ใดที่หนึ่งในญี่ปุ่นแน่ และ ฝากให้เซนะเอาชนะ เข้ารอบลึกๆ เพื่อเจอกับ Eye Shield 21 ตัวจริงให้ได้

  จากที่กล่าวมาข้างต้น ก็ทำให้เพิ่มปริศนาเข้าไปอีกว่า Eye Shield 21 ตัวจริง ตกลงเขาเป็นใครกันแน่? ทีแรกก็มุ่งเป้าไปที่ อาคาบะ ฮายาโตะ ผู้เล่นเบอร์21 ของ บันโดะ สไปเดอร์ส ว่าเขาอาจเป็นEye Shield 21ตัวจริง เพราะ เขาเองก็ไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ที่ เซนะเอาชื่อนี้ไปใช้ แถมก่อนแข่งกับเดม่อน เขาก็บอกให้โฆษกประกาศชื่อเขาว่า "Eye Shield 21 ตัวจริง" พอจบแมตซ์ดังกล่าว ก็พบว่า ตัวจริงนั้นก็ยังไม่ใช่เขา แต่เขาก็ยังยอมรับว่า เซนะ เหมาะสมที่จะใช้ชื่อ Eye Shield 21 มากกว่าเขา แถมตัวเขานั้นก็ยังมอบ Shield หรือ ที่บังตาที่ติดกับหมวกอเมริกันฟุตบอลของเขา ให้กับเซนะอีกด้วย

  และจนแล้วจนรอด ในศึกชิงแชมป์ฤดูใบไม้ร่วงภาคคันโต Eye Shield 21 ตัวจริงก็ยังไม่ปรากฏกายออกมา ซึ่งเสียงส่วนใหญ่ก็คาดเดากันว่า น่าจะเป็นผู้เล่นคนใดคนหนึ่งของทีม ฮาคุชู ไดโนเสาร์ หรือไม่ก็ อาจเล่นอยู่กับทีมอื่น และจะมาปรากฏตัวจริงๆในศึกคริสมาสโบลว์ก็เป็นได้ และผลปรากฏว่า Eye Shield 21 ตัวจริง นั้นคือ ยามาโตะ ทาเครุ ผู้เล่นมือหนึ่งของเทย์โคคุ อเล็กซานเดอร์ แชมป์จากฝั่งคันไซ นั่นเอง

  เกร็ดน่ารู้ของผู้แต่งเรื่องนี้
  เชื่อหรือไม่ว่า อ.ยูสึเกะ มุราตะ ผู้วาดภาพให้กับการ์ตูนเรื่องนี้ เคยออกแบบบอสจากเกมร็อคแมนส่งเข้าประกวด ในขณะที่เขามีอายุ 13 ปี และผลงานของเขาก็ได้รับคัดเลือกให้กลายเป็นบอสที่ปรากฏในเกมจริงๆ ซึ่งก็คือ ดัสต์แมน จากร็อคแมนภาค 4 และ คริสตัลแมน จากร็อคแมนภาค 5
  ส่วน อ.ริอิจิโร่ อินางากิ ผู้แต่งเรื่องนั้น เคยชนะเลิศในการประกวด Story King ของนิตยสารโชเน็นจัมป์ เมื่อปี 2001
  (ข้อมูลจาก Wikipedia,http://www.manager.co.th/Game/ViewNews.aspx?NewsID=9510000073051)

  เรื่องนี้มีดีอย่างไร?
  สำหรับ Eye Shield 21 นี้ ก็จัดเป็นหนึ่งในเรื่องที่ได้รับความนิยมอีกเรื่องหนึ่งในบ้านเรา โดยลงประจำในนิตยสารบูม ทุกสัปดาห์ และก็เป็นเรื่องน่าทึ่งที่ผู้แต่งสามารถนำกีฬายอดฮิตของอเมริกันชน ซึ่งไม่ค่อยได้รับความนิยมในบ้านเรานั้น ให้สนุกไปกับมันได้ แถมสามารถเข้าใจในกติกาของกีฬาประเภทนี้ได้บ้าง(แม้ว่าข้อมูลยังมั่วๆอยู่บางจุดก็เถอะ) และสิ่งที่ทำให้การ์ตูนเรื่องนี้สนุก ก็ตรงลูกเล่นที่เสริมเข้ามาในเรื่อง โดยเฉพาะคาแร็คเตอร์ของทีม และ ตัวละครที่แตกต่างกันไป แถมยังสามารถอิงไปถึงรายละเอียดปลีกย่อยได้อีก อย่างเช่น สิ่งที่แต่ละคนชอบ ก็ยังอุตส่าห์โยงเข้ากับบุคลิกแต่ละคนได้ นอกจากมุขตลกจะฮาแล้ว สิ่งหนึ่งที่ทำได้เยี่ยมไม่แพ้กันคือ ความดราม่าของเรื่อง ซึ่งก็ทำได้อย่างประทับใจ และก็มีอยู่หลายฉาก รวมไปถึง เรื่องนี้ยังได้สะท้อนถึง ความมุ่งมั่นอุตสาหะที่จะทำสิ่งนั้นให้สำเร็จ, ความกล้าที่จะทำบางสิ่ง เมื่อโอกาสนั้นอยู่ในมือ หรือจะเป็น พัฒนาการด้านต่างๆของตัวละครเรื่องนี้ จากที่เล่นอเมริกันฟุตบอลไม่เป็นเลย หรือไม่ชอบกีฬา แต่พอตั้งใจไปกับมันได้ ก็ซึมซับความเป็นนักอเมริกันฟุตบอลเลย(โดยเฉพาะ ลูกทีมเดม่อนหลายๆคน) และสิ่งสำคัญที่สุดที่มีอยู่ในการ์ตูนกีฬาเกือบทุกเรื่อง คือ สามัคคีคือพลัง และ ความมีน้ำใจเป็นนักกีฬา นั่นเอง