Damons :ผสมผสานความดิบโหดและแนวคิด ระหว่างนักเขียนลายเส้นCool กับ สุดยอดปรมาจารย์การ์ตูน

  ปี 2008 ที่ผ่านพ้นไป ถือเป็นการครบรอบ 80 ปี ของปรมาจารย์การ์ตูนญี่ปุ่น โอซามุ เท็ตซึกะ ซึ่งผลงานนับสิบชิ้นของอ.โอซามุผู้นี้ ถือเป็นต้นแบบของการ์ตูนญี่ปุ่นที่เราได้สัมผัสกัน และสไตล์การวาดและการเล่าเรื่องของอ.โอซามุ ยังเป็นแรงบันดาลใจแก่นักเขียนการ์ตูนรุ่นหลังๆอีกด้วย ....จากจุดเด่นที่มีในผลงานของอ.โอซามุ นี้เอง จึงทำให้มีการ์ตูนบางเรื่องได้นำเนื้อเรื่องของอ.โอซามุไปดัดแปลงกลายเป็นการบอกเล่าเรื่องราวใหม่ๆในสไตล์ของตนเอง เช่น Pluto ของ อ.นาโอกิ อุราซาว่า ที่นำตอนนึงของ เจ้าหนูปรมาณู ไปดัดแปลงกลายเป็นเรื่องยาวที่มีมิติน่าสนใจและน่าค้นหา รวมไปถึงการ์ตูนเรื่องที่เรากำลังจะแนะนำต่อไปนี้ ที่ได้นำของผลงานของอ.โอซามุไปดัดแปลงเหมือนกัน นั่นคือเรื่อง Damons หรือ ไดมอนส์ นั่นเอง

  สำหรับ ไดมอนส์ นั้น หากดูลายเส้นนั้นก็คุ้นตามาก คาดว่าคอการ์ตูนคงร้องอ๋อแน่ เพราะเป็นฝีไม้ลายมือของ อ.ฮิเดยูกิ โยเนฮาร่า ที่เคยมีผลงานคูลๆผ่านตานักอ่านบ้านเราหลายต่อหลายเรื่อง นับตั้งแต่ แสบกว่านี้มีอีกมั๊ย,จอมลุยรสช็อคโกแล๊ต,COCO เต็มพิกัด สลัดจอมลุย จนถึง Switch สำหรับเรื่องไดมอนส์นั้น อ.โยเนฮาร่า ได้หยิบเอาเนื้อเรื่องดั้งเดิมของอ.โอซามุจากเรื่อง Tetsu no Senritsu มาดัดแปลงในสไตล์ของตนเอง โดยเน้นธีมไซไฟ แอ็คชั่นเต็มพิกัดเป็นหลัก

  ส่วนเนื้อเรื่องนั้นก็อิงไปตาม Tetsu no Senritsu ของอ.โอซามุ ตรงที่พระเอกนั้นแขนขาด และแขนที่ขาดนั้นถูกเปลี่ยนไปเป็นแขนเหล็ก และใช้แขนเหล็กนั้นในการไล่ล่าแก้แค้นคนที่ทำให้พระเอกต้องเจ็บปวด ไดมอนส์ก็เช่นกัน เพียงแต่อ.โยเนฮาร่าได้เล่าเรื่องในสไตล์ของตนเอง คือ เฮธ พระเอกของเรื่อง เป็นนักวิจัยของบริษัทด้านนาโนเทคโนโลยี ทว่าวันหนึ่งเฮธถูกจับได้ว่าทรยศ เขาจึงโดนผู้ที่เป็นทั้งหัวหน้าและเพื่อนของเขาลงโทษด้วยการตัดแขนทั้งสองข้าง แถมยังสังหารภรรยากับลูกสาวของเขาอีกด้วย (แท้จริงๆแล้ว เฮธพยายามหนีออกจากองค์กรเอง เพราะเขาพบว่า เพื่อนของเขากำลังจะนำผลงานการวิจัยใหม่ของเขา ไปใช้ในด้านการทหาร แทนที่จะช่วยเหลือมนุษย์ ) เฮธ ผู้สูญเสียแทบจะทุกอย่าง ได้รับการช่วยเหลือของศาสตราจารย์เบคเคิล ซึ่งดร.เบคเคิลผู้นี้ เป็นผู้พัฒนา เซลมอส ความสามารถที่ทำให้ผู้พิการสามารถใช้พลังจิตบังคับแขนขาเทียมได้ เขาจึงได้สร้างแขนเหล็กอันทรงพลัง เปรียบดั่งอาวุธทำลายล้างประจำตัว ให้แก่เฮธ และเฮธใช้มันในการตามล่าแก้แค้นกลุ่มคนที่พรากลูกเมียสุดที่รักของเขาไป.....

  ไดมอนส์ ยังคงรักษาความมันส์เต็มเปี่ยมตามสไตล์ของอ.โยเนฮาร่า เหมือนเช่นเรื่องที่ผ่านมา เพียงแต่ว่าเรื่องนี้จะเน้นฉากรุนแรงค่อนข้างเยอะ แลดูสยดสยอง กะเอาใจนักอ่านสายS (Sadistic) โดยเฉพาะ แต่ถ้าใครที่ขวัญอ่อนหน่อย ก็อย่าเพิ่งหาอะไรมากินในขณะที่กำลังอ่านเรื่องนี้ ที่สำคัญยังไงซะ เรื่องนี้คงไม่เหมาะกับกลุ่มนักอ่านอายุน้อยอย่างแน่นอน อีกทั้งพล็อตเรื่องยังเน้นธีมการตามล่า-ล้างแค้นเป็นหลัก หากไม่คิดอะไรมากก็อ่านเอามันส์ เพลินๆ เรื่อยๆ แต่ถ้าหากคิดมากก็จะพบว่าเนื้อเรื่องยังไม่มีอะไรมากนัก อาจรู้สึกเซ็ง เบื่อหน่ายไปบ้าง แต่ก็อย่าลืมว่า ผลงานดั้งเดิมแต่ละเรื่องของอ.โอซามุนั้น จะแฝงปรัชญาแนวคิดสอนใจลงไปด้วย เพระฉะนั้น เรื่องแนวคิดสอนใจนั้นคงจะปรากฏในเนื้อเรื่องช่วงหลังของไดมอนส์ด้วยเช่นกัน ฉะนั้น เวลาอ่านคงต้องใช้เวลาอดทนกันเสียหน่อย เพื่อรอเวลาให้เฮธรู้ซึ้งถึงการแก้แค้น ที่ไม่ได้ก่อประโยชน์อะไรเลย นอกจากความเจ็บปวดกับความทุกข์ หากแก้แค้นไม่สำเร็จ ก็จะเป็นการตอกย้ำความแค้นแก่ตัวเราเพิ่มขึ้น ทำให้หนทางการแก้แค้นของเราไม่รู้จักจบจักสิ้น..........