ยัยตัวป่วนชวนดูดาว: แหงนฟ้า มองดูดาว เคล้าความอบอุ่นแบบวัยรุ่น

การ์ตูนที่เราจะแนะนำต่อไปนี้ ก็ถือเป็นการ์ตูนแนวจรรโลงจิตใจให้ผ่องใส หลังจากที่ประสบกับความตึงเครียดในชีวิตประจำวันกับสิ่งรอบตัว ทั้งเรื่องงาน เรื่องเงินๆทองๆ เรื่องน้ำท่วม เรื่องการเมือง บลาๆ ซึ่งเรื่องนี้นอกจากจะเพลิดเพลินแล้ว ยังได้ความรู้แฝงด้วย เท่านั้นยังไม่พอ เรายังนึกไม่ถึงว่า เรื่องราวของมนุษย์ กับ ดวงดาวบนท้องฟ้านั้น มันช่างเป็นเรื่องใกล้ตัวกว่าที่คิดซะอีก!? ซึ่งเรื่องที่ว่านี้นั้น ก็คือ Sora no Manimani หรือ ยัยตัวป่วนชวนดูดาว นั่นเอง

ยัยตัวป่วนชวนดูดาว ฟังจากชื่อเรื่องนี้ทีไร พาลนึกถึง ละครซีรี่ย์วุ่นรักจากแดนกิมจิที่เด็กสมัยนี้ชื่นชอบเสียเหลือเกินทุกที แต่พูดถึงแนวเรื่องนั้น ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง แต่อย่างน้อยก็มีออกซิเจนในน้ำสูง แทบจะไม่น้ำเน่าเลย เอ้า!! โดยเรื่องนี้ เป็นผลงานการแต่งของ อ.มามิ คาชิวาระ ซึ่งปัจจุบันที่ญี่ปุ่นตีพิมพ์จบแล้ว อีกทั้งเรื่องนี้ยังถูกนำไปดัดแปลงเป็นอนิเมทีวี และ True Visions เคยนำมาฉายอีกด้วย

เรื่องนี้เป็นการ์ตูนแนวชีวิตวัยรุ่น โดยมีเรื่องราวของดาราศาสตร์เป็นสิ่งเชื่อมโยงอย่างไหลลื่น กับเรื่องราวของ โอยางิ ซาคุ เด็กหนุ่มหนอนหนังสือที่ชอบเอาแต่หมกตัวจนไม่ค่อยมีเพื่อนฝูงมากนัก และแล้วเขาได้หวนกลับมายังเมืองที่เขาเคยใช้ชีวิตเมื่อสมัยเด็กอีกครั้งในรอบ 7 ปี เพื่อศึกษาต่อชั้นม.ปลาย ที่โรงเรียนมัธยมโซเอย์ ในขณะที่เขากำลังรำลึกบรรยากาศเก่าๆ อยู่นั้น เขาก็ได้พบกับ อาเคโนะ มิโฮชิ เพื่อนสาวสมัยเด็ก ที่มีนิสัยไฮเปอร์ เอาแต่ใจ มักชวนเขาไปนั่งชมดาวด้วยกันแบบแกมบังคับอีกครั้ง ชนิดที่ฝ่ายชายยังมีความรู้สึกกลัว และ ฝังใจกับหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นกับเธอเมื่อครั้งยังอดีต จนต้องห่างเหินออกไป และการพบเจอกันอีกครั้งของเขาและเธอ ทำให้ ซาคุ ถูก มิโฮชิ ดึงตัวไปแบบแกมบังคับ(เพื่อให้สมาชิกเพียงพอต่อการตั้งชมรม) กลายเป็นสมาชิกคนหนึ่งของชมรมดาราศาสตร์ของเธอ ชีวิต ม.ปลาย ของ ซาคุ ได้เริ่มต้นขึ้น ณ ที่นั่น และ เขาก็ได้พบเจอกับเพื่อนใหม่ๆอีกมากมาย.......

เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่อ่านได้สบายๆ เรื่อยๆ สามารถอ่านยามไหนก็ได้ไม่รู้สึกเบื่อ อันมาจากเนื้อเรื่องที่ค่อนข้างสดใส ฮีลจิตใจมากมาย สามารถอ่านได้ทุกเพศทุกวัย แถมลายเส้น การออกแบบตัวละคร ทำได้อย่างน่ารัก ลงตัว เข้ากับแนวนี้พอดิบพอดี เหมาะแก่การให้บรรดาผู้ปกครองเอาไปให้ลูกหลานที่บ้านอ่าน (เพราะมีแต่ฉากใสๆ แทบไม่มีฉากรุนแรงสะเทือนอารมณ์ หรือ ฉากวาบหวิวเลย) ส่วนมุขตลกก็พอขำๆ โดยเฉพาะกับความบ้าของนางเอก มิโฮชิ ที่สำคัญเรื่องนี้มีการแทรกเกร็ดความรู้เรื่องดาราศาสตร์มาเป็นระยะๆ แถมทำได้อย่างเนียน ไม่รู้สึกขัดกับเนื้อเรื่องด้วยพร้อมกับได้ความรู้ไปในตัวอีกต่างหาก.....เชื่อว่า หากใครอ่านเรื่องนี้จบ 1 เล่ม หรือ 2 เล่ม คงจะพากันไปเปิดหน้าต่างชมดวงดาวที่แจ่มจรัสบนท้องฟ้า หลังจากที่ไม่เคยคิดจะสนใจเลยซักนิด (ต้องเป็นตอนท้องฟ้าโปร่งนะ หากเป็นตอนท้องฟ้ามืดทึบ หรือ ครึ้มฝน ก็ตัวใครตัวมันล่ะ)