สำหรับการ์ตูนเรื่องนี้ ก็เคยเป็นการ์ตูนที่ลงในนิตยสารkatchมาก่อนและก็เป็น1ในการ์ตูนไทยที่น่าสนใจมากพอๆกับ Joe The Seacret Agent เลยทีเดียว เพราะ เป็นการ์ตูนไทยที่เอาเนื้อหาเกี่ยวกับประสบการณ์การรับน้องมหาวิทยาลัยของผู้แต่งโดยตรง ถึงแม้ว่าปัจจุบันนิตยสารkatchนั้นจะปิดตัวลงไปแล้ว แต่ผู้แต่งก็ยังคงแต่งเรื่องนี้ให้ผู้อ่านอย่างเราได้อ่านกันต่อไป เพียงแต่ผู้แต่งอาจไม่ได้มีเวลามาแต่งเรื่องนี้มากเหมือนแต่ก่อน กว่าเล่ม 3 ซึ่งเป็นเล่มล่าสุดออก ก็ต้องรอนานถึง3ปีด้วยกัน
ก็อย่างที่บอกไว้ว่า ซิ กัม ซ่า นั้น เป็นการ์ตูนที่ดัดแปลงมาจากประสบการณ์การรับน้องของผู้แต่ง ซึ่งเป็นการรับน้องของคณะศิลปศาสตร์ ม.บูรพา ซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นคณะที่มีประเพณีการรับน้องที่แปลกไปจากคณะอื่นๆ ก็เพราะความที่แหวกแนวของการรับน้องคณะนี้นี่เอง จึงทำให้คณะนี้จึงถูกคณะอื่นๆต่างก็ดูถูกดูแคลน แถมความสัมพันธ์ในรุ่นก็ไม่ค่อยจะราบรื่นซักเท่าไหร่ ทำให้คณะศิลปกรรมถูกตัดสิทธิ์ในกิจกรรมเฟรชชี่ เกมส์ทุกชนิด แต่พวกเขาก็มีโอกาสให้ทำกิจกรรมร่วมกับคณะอื่นด้วยการแสดงเป็นคณะสุดท้าย ก่อนที่จะมีการประกาศรางวัลในกิจกรรมเฟรชชี่ เกมส์ ถั่วแดง และ เพื่อนๆร่วมคณะ พวกเขาจะต้องพิสูจน์ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันของรุ่นของคณะนี้ ให้ บรรดา รุ่นพี่ ครูอาจารย์ หรือ เพื่อนคณะอื่นๆ เขาประจักษ์ และ ยอมรับในตัวพวกเขากัน
ถ้าดูจากพล็อตเรื่องแล้ว ก็จะเห็นได้ว่า มันเรียบง่ายมาก เพราะ เป็นการเอาประสบการณ์รับน้อง ซึ่งเป็นกิจกรรมที่ผู้อ่านหลายๆคนเคยประสบมา มาแต่งเป็นการ์ตูน และเชื่อว่าโดนใจหลายๆคนที่เปิดอ่านเรื่องนี้ เพราะ หลายคนก็เคยประสบกับการโดนพวกรุ่นพี่ว๊ากเกอร์ตะคอกใส่หน้ามา จนเก็บเอาไปร้องไห้ รวมถึงการทำกิจกรรมซ้อมเพลงเชียร์หรือกิจกรรมรับน้องประเภทให้ทำอะไรแหวะๆชวนอ๊วก ซึ่งก็เป็น1ในกิจกรรมที่ผู้อ่านบางคนก็เคยผ่านมาแล้ว อ่านแล้วมันชวนให้นึกอดีตตอนที่เอ็นท์ติดเข้ามหาวิทยาลัยครั้งแรก และก็ต้องทำกิจกรรมเหล่านี้กับเพื่อนฝูงที่ปัจจุบันต่างแยกย้ายไปทำธุระส่วนตัว ที่ ตอนนั้นเพิ่งจะรู้จักกันครั้งแรกร่วมกัน
ส่วนเสน่ห์อีกอย่างที่จะขาดไม่ได้ ก็คงจะเป็นลายเส้นที่ดูศิลป์ คม และ เนี้ยบ ที่ทำให้ตัวละครในเรื่องต่างก็มีชีวิตชีวา และตัวละครในเรื่องก็ต่างมีตัวตนจริงๆด้วยกัน แต่ดัดแปลงคาแร็คเตอร์ให้เหมาะสมกับตัวการ์ตูน ทั้ง ถั่วแดง ผู้เรียบร้อย คังฉิก ขี้บ่น เขียวเสวย คนใจร้อน เต้าหู้ คนอ้วนขี้ขลาด พะโล้ จอมกวน กากต้วย คนล่ำ คับติ้ว สาวอวบ ฯลฯ รวมถึงพี่ว๊ากเกอร์สุดโหดก็ทำออกมาได้อย่างโดนใจ
ถึงเนื้อเรื่องนั้นจะเขียนออกมาได้สนุก แต่ก็ยังตะหงิดๆตรงที่ว่า คณะศิลปศาสตร์ ไม่ว่าจะเป็นประเพณีรับน้อง หรือ คนที่ศึกษาในคณะนี้ ในสายตาของคนคณะอื่น มันน่ารังเกียจมากถึงขนาดนั้นเชียวเหรอ ดูแล้วมันเกินธรรมชาติ แต่ก็ไม่ซีเรียสเท่าไหร่ เพราะ มันก็แค่การ์ตูนเรื่องหนึ่ง ถ้าจะให้มันสมจริงเป๊ะๆ อ่านแล้วมันก็ไม่สนุกไม่น่าลุ้นมากถึงขนาดนั้นหรอก
โดยรวมแล้วการ์ตูนเรื่องนี้ ก็จัดว่าเป็นการ์ตูนไทยเรื่องดีอีกเรื่องที่น่าจะหามาอ่าน ไม่ว่าคุณจะชอบหรือไม่ชอบการรับน้อง หรือ ใครก็ตามที่ไม่เคยมีประสบการณ์กับกิจกรรมรับน้อง รับรองว่าอ่านแล้วต้องชอบแน่ เพราะมันอ่านได้เรื่อยๆ และ ได้เรียนรู้ถึงการอยู่ร่วมกันกับคนอื่น ไม่ว่าจะเป็นการเรียน การทำงาน เราจะต้องทำกิจกรรมร่วมกับพวกเขาแทบจะตลอดชีวิตเลย รวมถึงการใช้ชีวิตในระดับมหาวิทยาลัย ถึงแม้ว่ามันจะมีอิสระมากกว่าการเรียนในโรงเรียนประถม มัธยม แต่เราก็ต้องรู้จักรับผิดชอบต่อตนเอง อย่าไปเสเพลมากเหมือนกับ เมาจ๊าบ กับ คูโบต้า และ เรื่องนี้ยังสะท้อนให้เห็นถึงผลลัพธ์จากการรับน้องว่า ่ถ้าทำทุกคนมีความตั้งใจที่จะทำกิจกรรมที่สร้างสรรค์ร่วมกัน ความสามัคคีความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันมันก็จะมาเองนะแหละ โดยที่ไม่จำเป็นจะต้องรับน้องด้วยการว๊ากเลย
|
