แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง แม่เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนเปล...

  ขึ้นต้นเพลงนี้ จะเป็นเพลงไหนไปไม่ได้ นอกจากเป็นเพลงค่าน้ำนม เราก็ขอร้องเพลงนี้ให้เข้ากับวันแม่แห่งชาติที่เพิ่งจะผ่านพ้นไปไม่กี่วัน ในวันนั้นก็เป็นการรำลึกถึงพระคุณของคุณแม่ที่เลี้ยงดูมาตั้งแต่ยังเล็กๆ และ ท่านก็สนับสนุนและรอคอยความประสบความสำเร็จในชีวิตที่เกิดขึ้นกับใครหลายๆคน แล้วทำให้เรายืนบนเส้นทางชีวิตได้ถึงทุกวันนี้ ด้วยพระคุณของคุณของคุณแม่มีมากอันเหลือล้น เราก็ควรจะตอบแทนความเหน็ดเหนื่อยที่คุณแม่มอบให้ ด้วยการนำดอกมะลิมากราบไหว้คุณแม่ หรือ จะทำตัวให้น่ารัก เป็นคนดีต่อพ่อแม่และสังคม ในวันนั้น และ วันต่อๆไป

  เพื่อให้เข้ากับวันสำคัญวันนี้ ในหัวข้อนี้เรามาพูดถึงบทบาทตัวการ์ตูน โดยเฉพาะ ตัวการ์ตูนในบทบาทของ "คุณแม่" ในการ์ตูนแต่ละเรื่องกัน .ในการ์ตูนแต่ละเรื่องนั้น คุณแม่อาจมีบทบาทไม่เด่นนักเมื่อเทียบกับตัวเอก แต่ในสำหรับบางเรื่องนั้น คุณแม่ก็เป็นตัวละครที่สร้างสีสันได้มากพอสมควร และ คอยเป็นคนผลักดันให้ตัวเอกก้าวไปสู่ความสำเร็จ แต่ลักษณะตัวละครคุณแม่ที่เราพบบ่อยๆนั้นก็คือ ตัวละครคุณแม่นั้นมักจะไม่ค่อยถูกกับตัวเอก ถึงดูจะไม่ถูกกัน แต่ความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูกก็ยังคงรักกันเหมือนเดิม ซึ่งเราจะยกตัวอย่างคุณแม่ตัวอย่างบางส่วนเท่านั้น

  โนบิ ทามาโกะ(โดราเอม่อน)
  หากจะพูดถึงบทบาทของคุณแม่ในการ์ตูนเรื่องต่างๆ จะมี โนบิ ทามาโกะ หรือ คุณแม่ของโนบิตะ นี่แหละ ที่บรรดานักอ่านการ์ตูนบ้านเราหลายคนมักจะนึกถึงก่อนใคร เพราะ ถ้าพูดถึงคุณแม่ของโนบิตะแล้ว ก็จะนึกถึงนิสัยอันเข้มงวดกวดขัน ไม่ค่อยตามใจลูกชายซะเท่าไหร่ แถมเวลาที่โนบิตะสอบได้ 0 คะแนน หรือ ทำเรื่องเหลวไหลทีไร ก็เลยเป็นการเพิ่มดีกรีจุดเดือดความโมโหโกรธาของคุณแม่ไป ในการดุด่าแต่ละครั้งก็ทำเอาโนบิตะซึมซะสนิท ต้องร้องไห้ขอร้องให้โดราเอม่อนช่วยเหลือแทบจะทุกตอน ถึงภายนอกแม่ของโนบิตะจะเป็นคนออกเข้มงวดขี้เหนียว แต่บางครั้งเธอก็เผยความอ่อนโยน หรือ ความใจดีให้เราเห็นเหมือนกัน ในคราวที่โนบิตะทำตัวเป็นเด็กดีด้วยการใช้ของวิเศษของโดราเอม่อนในการช่วยเหลืองานที่คุณแม่ขอร้องให้ทำ หากโนบิตะทำสำเร็จ คุณแม่ก็จะตอบแทนด้วยการให้เงินค่าขนมหรือไม่ก็ของว่างอร่อยๆให้รับประทาน เรียกได้ว่า ถ้าโนบิตะคุงทำตัวดีๆ คุณแม่ก็คงไม่ต้องมาดุด่าบ่อยๆให้เหนื่อยหรอก
  และจะมีอยู่ตอนหนึ่งที่พาย้อนไปยังอดีตเกี่ยวกับคุณแม่ตอนเด็กๆ ก็จะเห็นได้ว่า คุณแม่ของโนบิตะในสมัยเด็กๆนั้นก็เฮี้ยวน่าดูเหมือนกัน ชนิดที่ว่ายังเคยเอาแหวนของคุณแม่(คุณยายของโนบิตะ)ไปเล่นจนโดนลงโทษซะเอง
  ส่วนความรักของโนบิตะที่มีต่อคุณแม่นั้น ถึงโนบิตะจะถูกคุณแม่ดุด่าบ่อยๆจนตัวโนบิตะต้องพยายามหนีออกจากบ้านบ่อยๆ แต่อย่างไรก็ตาม โนบิตะก็ตัดสินใจกลับมาที่บ้านอยู่ดี คงเป็นเพราะความสัมพันธ์แม่ลูกที่ตัดกันไม่ขาดอยู่ดีนะแหละ(ไม่ใช่ว่ารักสบาย จนต้องกลับมาบ้านนะ)

  อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่มีแค่แม่ของโนบิตะเท่านั้นที่มีบทบาทเด่น ยังรวมไปถึงคุณแม่ของเหล่าตัวละครหลักๆ ก็มีบทบาทสร้างสีสันในเรื่องโดราเอม่อนเช่นกัน เช่น คุณแม่ที่แสนจะใจดีของชิซูกะ ,คุณแม่ที่แสนจะตามใจลูกออกแนวฮา อย่าง คุณนายโฮเนคาว่า แม่ของซูเนโอะ และ คุณแม่จอมโหดร่างยักษ์ของไจแอนท์ ซึ่งโหดมากชนิดที่ เด็กเกเร อย่าง ไจแอนท์นั้น ยังต้องกลัว

  โนฮาร่า มิซาเอะ(ชินจังจอมแก่น)
  ก็จัดเป็นตัวละครคุณแม่ที่มีบทบาทแทบทุกตอนในเรื่อง และเป็นไม้เบื่อไม้เมากับ ชินจัง เป็นประจำ ด้วยความที่ลูกชายตัวเองซน กวน และ ทะลึ่ง ก็เลยต้องออกแรงลงโทษด้วยท่าพิศดารบ่อยจนทำเอาคนอ่านฮากันเป็นแถบ เธอเป็นคุณแม่ในสไตล์เฮี้ยบ โหด ขี้บ่น ขี้เหนียว ชอบของหรูๆ และหวังที่จะสร้างครอบครัวให้มีความสุขตามที่ตนต้องการ ถึงมิซาเอะเป็นคุณแม่จอมบ่นก็จริง แต่เธอก็เผลอบ้าจี้ไปกับคำพูดของชินจังอยู่บ่อยๆเหมือนกัน จนกลายเป็นคุณแม่สุดเฮฮาในสายตาของนักอ่าน ส่วนเรื่องครอบครัวอุดมคติที่มิซาเอะอยากให้เป็นนั้น เธอคงไม่หวังอะไรมาก เพราะ ทุกวันนี้เธอก็ยังคงมีความสุขกับครอบครัวที่มีอยู่ด้วยกัน 5 ชีวิต(รวม "ชิโร่" เจ้าขาว)อยู่ดี ถึงแม้ว่า ชินจัง กับ ฮิมาวาริ จะทำให้เธอต้องปวดหัวอยู่บ่อยๆ หรือ ฮิโรชิที่ยังไงๆก็ไม่ได้เลื่อนตำแหน่งสักที แถมบางทีก็แอบเจ้าชู้ ก็ตาม
   ส่วนความรักของชินจังกับคุณแม่นั้น ดูแล้วชินจังคงไม่ค่อยคิดอะไร เลยชอบที่จะกวนใจคุณแม่ แต่ในบางครั้งก็ช่วยประสานรอยร้าวระหว่างคุณพ่อหรือคุณแม่ให้กลับมาคืนดีกันได้เหมือนเดิม รวมไปถึงยังทำให้เรื่องราวจบลงแบบแฮปปี้ในบางตอนอีกด้วย

  สำหรับในการ์ตูนเรื่องนี้นั้น หากจะนึกถึงตัวละครคุณแม่อย่างมิซาเอะแล้ว หลายคนก็คงจะนึกถึง คุณแม่ของเนเน่จัง เหมือนกัน ถึงตัวจริงของคุณแม่ของเนเน่จังนั้นจะดูแสนใจดี แต่ถ้าชินจังมาป่วนเมื่อไหร่แล้วละก็ เธอจะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือทันที ว่าแล้วก็เอาเจ้าตุ๊กตากระต่ายยักษ์นั้นเป็นเครื่องระบายอารมณ์ทุกที

  โอนิมารุ มากิโกะ(สาวน้อยต่อยหนัก)
เถ้าแก่เนี๊ยเจ้าของร้านราเม็งที่มักคอยปวดหัวกับ มิกิ ลูกสาวสุดแกร่งของตัวเองที่ชอบหาเรื่องให้เจ็บตัว จนทำร้านเละเทะ อยู่เป็นประจำ ถึงลูกสาวของตนจะเป็นคนหมัดหนักอย่าบอกใคร แต่ขอโทษทีเถิด ในเรื่องความแข็งแกร่งนั้น เธอเหนือกว่ามิกิทุกๆด้าน ก็เลยมักจะปราบลูกสาวจอมเพี้ยน ในสไตล์แบบบ้าระห่ำอยู่เสมอนั่นแหละ ส่วนตัวของมิกินั้น จากการที่ไปไล่ล่าอีกาเพียงเพราะไข่ม้วนชิ้นเดียว(?) ทำให้เธอรู้ซึ้งถึงบุญคุณของคุณแม่ขึ้นมาในทันที (แม้จะแค่ตอนเดียวก็เถอะ)

  มาคุโนอุจิ ฮิโรโกะ(ก้าวแรกสู่สังเวียน)
เธอเป็นคุณแม่ของ แชมเปี้ยนรุ่นเฟเธอเวทชาวญี่ปุ่นอย่าง มาคุโนอุจิ อิปโป โดยคุณแม่ของอิปโปนั้น แม้จะโผล่มาไม่เยอะแต่เธอก็เป็นคนคอยสนับสนุนเส้นทางการเป็นนักมวยของอิปโป โดยไม่ต้องให้อิปโปห่วงเรื่องกิจการประมง ซึ่งเป็นอาชีพที่สองแม่ลูกทำกันเป็นประจำ เพราะคุณแม่ของอิปโปเห็นว่า มวยนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้ลูกชายของเธอนั้นมีความสุข และเพื่อให้ลูกชายของตนได้ทุ่มเทกับกีฬามวยอย่างเต็มที่ เธอจึงยอมเหน็ดเหนื่อยด้วยการทำอาชีพประมงเพียงคนเดียว เมื่อไหร่ก็ตามที่อิปโปนั้นว่างจากการฝึกซ้อมมวย เขาก็จะไปช่วยเหลืองานของคุณแม่อย่างสม่ำเสมอ

  จีจี้ และ บลูม่า (ดราก้อนบอล)
คู่หูคุณแม่จากการ์ตูนเรื่องดราก้อนบอล โดยคนแรกนั้น เป็นคุณแม่ของ โกฮัง และ โกเท็น ส่วนคนหลังนั้น เป็นคุณแม่ของ ทรังส์ และ บูร่า

  จีจี้นั้น นับจากที่ได้แต่งงานกับโกคู และ ได้โกฮังเป็นลูกชายคนแรก จีจี้ก็เป็นภรรยาที่แสนดีบวกเฮี๊ยบซะจน โกคูที่ว่าเก่งสุดในจักรวาลก็ยังต้องสยบ(เกียมัวว่างั้นเถอะ) และเธอก็หมายมั่นปั้นมือที่จะให้โกฮังนั้น เป็นเด็กอัจฉริยะ แต่ความฝันของเธอนั้นก็ช่างไม่แน่นอนเอาเสียเลย ก็เพราะการที่เหล่าคนชั่วบุกมายังโลกมนุษย์ โกฮังก็เลยต้องออกไปช่วยปกป้องโลกร่วมกับ โกคู พ่อของเขา และนักสู้คนอื่นๆ หลักจากจบศึกกับเบจิต้า จีจี้ก็ดีใจมากที่ได้เจอกับลูกชายตน แล้วก็ดูแลลูกชายตนที่ได้รับบาดเจ็บหนัก มากกว่าที่จะไปเป็นห่วงสามีเธอเสียอีก และ ก่อนที่จะไปดาวนาเม็ก จีจี้ก็อนุญาติให้โกฮังนั้นไปที่ดาวดวงนั้นได้ แต่ก็ยังไม่ลืมที่จะให้โจทย์การบ้านให้ลูกชายได้ทำอีก รวมถึงดูแลเอาใจใส่ด้วยการตัดผมโกฮังให้สั้นลงอีกด้วย หลังจากที่โลกนั้นปลอดจากเหล่าคนชั่วที่หมายยึดครองโลก โลกก็กลับมาสงบสุขอีกครั้ง โกฮังก็เลยตอบแทนคุณแม่ ด้วยการเป็นนักวิชาการสมใจ
  ส่วนบลูม่านั้น บทบาทของบลูม่าที่ใช้ชีวิตในโลกอนาคตอันมืดมนจากฝีมือของหมายเลข 17 และ หมายเลข 18 บลูม่าก็ได้สร้างไทม์แม็กชีนให้ทรังส์ได้ย้อนอดีตเพื่อเตือนพรรคพวกของโกคู ให้เตรียมรับมือกับ คู่ต่อสู้อันน่ากลัวอย่าง หมายเลข 17 และ 18 ซึ่งทรังส์ก็ทำหน้าที่ได้ดี ไม่ขาดตกบกพร่อง และในท้ายที่สุด หลังจากจบศึกกับเซล ทรังส์ก็กลับไปยังอนาคตและสามารถจัดการ หมายเลข 17 หมายเลข 18 และ เซลได้อย่างราบคาบ จนทำให้ทั้งสองแม่ลูกต่างใช้ชีวิตกันอย่างมีความสุขในโลกอนาคตอันเป็นเส้นขนาน ส่วนบลูม่าในโลกปัจจุบัน เธอก็เป็นภรรยา และ คุณแม่ที่แสนดีของ เบจิต้า และ ทรังส์ แห่งนี้

  คิซากิ เอริ และ คุโด้ ยูกิโกะ (โคนัน)
คู่นี้ก็เป็นคุณแม่ของคู่พระนางของเรื่องนี้ โดยเธอนั้นก็เป็นแม่ของ รัน และ ชินอิจิ ตามลำดับ แถมในอดีตเธอทั้งสองก็เป็นเพื่อนร่วมรุ่นในสมัยเรียน และด้วยความสวยที่มีอยู่ในตัวทั้งคู่ ก็ทำให้เธอทั้งสองเคยแย่งชิงตำแหน่งดาวของโรงเรียน แต่ผลสุดท้ายก็เสมอกันไป

  โดย เอริ นั้น ก็เป็นคุณแม่ที่มีบุคลิกความเป็นผู้นำสูง ฉลาดสุขุม และแคร์ลูกสาวตัวเองสุดๆ ซึ่งนิสัยก็ผิดกับสามีที่แยกกันอยู่อย่าง โคโกโร่ กันอย่างลิบลับเลย โดย เอริ นั้นก็เคยช่วยแก้ข้อสงสัยคลี่คลายคดีจนทำให้ โคโกโร่หลุดพ้นจากการเป็นผู้ต้องหาในคดีหนึ่ง ถึงเอรินั้นยังคงปากแข็งที่จะกลับไปคืนดีกับโคโกโร่ ก็เลยทำให้รันนั้นมีความหวังที่จะทำทุกวิธีทางที่ทำให้คุณพ่อคุณแม่กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งหนึ่ง
  ส่วนยูกิโกะนั้น ก็เป็นอดีตดาราดังที่ปัจจุบันอยู่กินกับนักแต่งนิยายนักสืบ ถึงจะเคยเป็นถึงดารา แต่เธอก็เป็นคนดูสบายๆ ออกขี้เล่น และ ชอบแซวชินอิจิจนเถียงไม่ออกอยู่เป็นประจำ เธอนั้นก็พยายามที่จะช่วยเหลือลูกชายที่ร่างหดลงให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อย่างสุดกำลัง และบางทีก็เข้าไปมีส่วนร่วมในการไขปริศนาคดีฆาตกรรมต่างๆ ซึ่งชินอิจินั้น ก็เคยช่วยเหลือคุณแม่ ด้วยการบอกบทให้คุณแม่ได้ไขคดีฆาตกรรมในโรงละครที่นครนิวยอร์ก ในเล่มที่ 35

  คาสึงาโนะ ฮารุกะ (มือขวากับขาโจ๋)
  แม้ว่าเธอไม่ค่อยมีบทมากนัก แต่เธอก็เป็นคุณแม่ที่อดทนและคอยหวังว่ามิโดริจะฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง โดยตลอดเวลาที่ร่างของมิโดริยังคงนอนไร้สติอยู่ที่บ้านนั้น คุณแม่ก็ไม่ยอมอยู่เฉย เธอจึงทำทุกวิธีทางที่จะทำให้ลูกสาวของเธอตื่นขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง ถึงขนาดจ้างหมอผีจากที่ต่างๆมาช่วยให้มิโดริฟื้น (ก็คนรวยนี่เนอะ)

  มุราอิ จูเรีย (GTO)
  เธอเป็นคุณแม่ ของ มุราอิ คุนิโอะ ลูกศิษย์ตัวแสบคนหนึ่งของ โอนิซึกะ ดูจากหน้าตาของเธอแล้ว ไม่มีใครคาดคิดเลยว่า จะมีลูกชายที่เรียนอยู่ชั้นม.ต้น แต่มันก็เป็นเรื่องจริง!!!! เธอใช้ชีวิตเหลวแหลกตั้งแต่สมัยวัยรุ่น และได้ตั้งครรภ์ลูกชายเธอตั้งแต่ตอนนั้น ถึงปัจจุบันเธอเลิกกับสามีมานานแล้ว แต่เธอก็ยังคงเลี้ยงดูลูกชายคนนี้ต่อไปโดยลำพัง และ มุราอิ นั้นก็เป็นห่วงเป็นใยคุณแม่มาก เพราะเกรงว่าเธอจะไปแต่งงานใหม่กับผู้ชายคนอื่น(โดยเฉพาะ โอนิซึกะ ยิ่งไม่ไว้ใจไปกันใหญ่)

  พีส เอ็ม ซาจิโกะ (ต๊องแน่ แต่อัจฉริยะเรียกพี่)
  คุณแม่ที่แสนดีของพีส เคนทาโร่ นักประดิษฐ์อัจฉริยะแห่งร้านพีส เป็นคุณแม่ที่น่าจะเรียกได้ว่าเก่งในรอบด้าน ทั้งงานบ้าน งานช่าง ปรุงอาหาร กีฬา และ ทักษะการป้องกันตัว แถมหน้าตาก็ดีอีก เรียกได้ว่า เป็นคุณแม่สุดเพอร์เฟคจริงๆ เอ...แต่อย่าให้ใครไปทำให้เธอโมโหเข้าล่ะ เพราะเวลาโมโหเนี่ย ดูน่ากลัวสุดๆ

  เอ็นโด คิริโกะ (20th Century Boy)
  ถึงคิริโกะจะเป็นคนที่คิดค้นตัวไวรัสมรณะที่คร่าชีวิตผู้คนครึ่งค่อนโลก ชนิดที่ทำเอา คันนะ ลูกสาวเธอแทบช็อค แต่คุณแม่ของคันนะก็ยังคงเป็นบุคคลที่มีความรับผิดชอบสูง ด้วยการหนีออกจาก "เพื่อน" เพื่อไปคิดค้นวัคซีนที่แก้เชื้อโรคมรณะนี้ ถึงปัจจุบัน คิริโกะจะไม่ได้อยู่ร่วมกับคันนะ แต่เธอก็ได้เผยความคิดถึงต่อลูกสาวคนนี้ลงในภาพยนตร์สั้นตอนหนึ่ง

  เบลเมล และ นิโค โอลเวีย (วันพีซ)
  น่าจะเรียกได้ว่า สุดยอดคุณแม่ผู้เสียสละ ถึงเบลเมลนั้นจะไม่ใช่แม่แท้ๆก็ตาม แต่เธอก็มีพระคุณจนทำให้ นามิ และ โนยิโกะ นับถือเป็นแม่อีกคน โดยวีรกรรมของเบลเมลนั้น ก็เริ่มจาก ไปช่วยชีวิต นามิ และ โนจิโกะ สมัยในตอนที่เป็นทหารเรือ และก็เป็นคนขออาสาเลี้ยงดูนามิ กับ โนจิโกะเอง จนกระทั้งการบุกรุกของอารอนและพรรคพวก เบลเมลก็เสียสละชีวิตด้วยการนำเงินที่มีอยู่ไปจ่ายในนามของลูกเลี้ยงทั้งสองของเธอ ก็เลยถูกอารอนฆ่าตายชนิดที่สะเทือนใจเด็กน้อยทั้งสองได้ แต่อย่างไรก็ตาม นามิก็ไม่ทำให้การตายของเบลเมลสูญเปล่า เมื่อนามินั้นพยายามรวบรวมเงินเพื่อปลดหนี้คนในหมู่บ้าน แถมได้ลูฟี่มาช่วยยำอารอนและพรรคพวกอีก ทำให้คนในหมู่บ้านนั้นมีความสุขกลับมาอีกครั้ง
  ส่วนนิโค โอลเวียนั้น ถึงตลอดทั้งชีวิตจะแยกห่างจากโรบิน แต่พอที่เกาะโอฮารามีภัย โอลเวียก็กลับมาบอกข่าวกับเหล่านักปราชญ์ของเกาะแห่งนี้ และเธอก็ยอมเจ็บตัวเพื่อปกป้องลูกสาวของเธอไม่ให้กลายเป็นลูกของนักโทษ และ ท้ายสุด โอลเวียกับเหล่านักปราชญ์ก็ยอมสละชีวิตช่วยโยนหนังสือเพื่อบอกเล่าเรื่องราวของเกาะโอฮาราให้รอดพ้นจากกองเพลิง

  ฮินาตะ อากิ (เคโรโระ)
  เป็นคุณแม่ของ นัตซึมิ กับ ฟูยูกิ เธอทำงานเป็นบก.หนังสือการ์ตูนที่ลูกน้องในที่ทำงานต่างก็นับถือ เพราะ นอกจากเธอจะเป็นคนรูปร่างดีจนน่าอิจฉาแล้ว เธอก็เป็นคนสบายๆ ท่าทางอบอุ่น ทำให้บรรยากาศการทำงานนั้นราบรื่นไปด้วยดี ส่วนที่บ้านนั้น เธอก็เป็นคุณแม่ที่แสนจะใจดีกับลูกๆทั้งสองมาก แต่สำหรับเคโรโระนั้น เธอจะดูแลเป็นพิเศษ เพราะ เธอมองเคโรโระเป็นสัตว์เลี้ยงน่ารักประจำบ้าน ซึ่งผิดกับนัตซึมิที่ต้องมาห้ำหั่นกับสิบโทเป็นประจำจนข้าวของในบ้านเสียหายนับครั้งไม่ถ้วน

  แม่ของมาเอดะ (คุโรมาตี้)
  คนสุดท้ายๆท้ายสุดจริงๆสำหรับคุณแม่คนนี้ ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าเป็นคุณแม่ของ มาเอดะ นักเรียนของโรงเรียนคุโรมาตี้ ที่หน้าตาของทั้งสองคนนั้นเหมือนกันจนหลายคนจำสับกัน ส่วนบทบาทนะเหรอ อืม........นอกเสียจากว่าเธอเป็นสงบปากสงบคำ(ก็ตลอดทั้งเรื่องไม่เคยพูดเลยนี่หว่า!!!!!) ก็เอาเป็นว่า เธอเคยจัดกองหนังสือโป๊ของมาเอดะให้เป็นระเบียบ ทำเอามาเอดะรู้สึกอายมาก และ เคยทำมาเอดะแทบช็อค ด้วยการไปออกเดทกับฮายาชิดะคุง!!!!!!!!!!!

 

 

kartoon-discovery.com
August 2006